Małżeństwo

Sakrament małżeństwa:

Pismo przewodnie do kurii – dokument PDF

Prośba o zdjęcie klauzuli i zezwolenie na zawarcie małżeństwa (po stwierdzeniu nieważności związku małżeńskiego) – dokument PDF

Małżeństwo mieszane: oświadczenia i przyrzeczenia narzeczonych – dokument PDF

Małżeństwo z osobą nieochrzczoną –  dokument PDF

Akt znania o stanie wolnym – dokument PDF

Akt znania o swoim stanie wolnym – dokument PDF

Akt znania o stanie wolnym (po angielsku) – dokument PDF

Uznanie stanu wolnego i zezwolenie osobie rozwiedzionej po związku cywilnym na sakramentalne małżeństwo – dokument PDF

Zezwolenie na załatwienie wszystkich formalności przedślubnych poza parafią zamieszkania nupturientów oraz zgoda na asystowanie przy zawieraniu małżeństwa – dokument PDF

Małżeństwo ze stroną niekatolicką: oświadczenie i przyrzeczenia narzeczonych wersja angielska – dokument PDF

Ślub w piątek – dokument  PDF

Dyspensa od formy kanonicznej – dokument PDF 

Sakrament chrztu:

Akt znania o chrzcie świętym – dokument  PDF

Dotyczy zmian w akcie chrztu – dokument PDF

Dotyczy zezwolenia na chrzest osoby powyżej 7 lat – dokument PDF

Zobowiązanie przed chrztem dziecka ze związku niesakramentalnego – dokument PDF

Prośba o zgodę na konwersję – dokument PDF

W ustalonym czasie kapłan w mszalnych szatach liturgicznych wychodzi z ministrantami do drzwi kościoła i tam pozdrawia po chrześcijańsku narzeczonych, dając w ten sposób wyraz radości, którą dzieli z nimi Kościół. Jeśli przemawiają za tym okoliczności, opuszcza się obrzęd powitania przy drzwiach kościoła, a liturgię małżeństwa rozpoczyna się od razu od Mszy św. - tak to odbywa się w naszej parafii zgodnie z parafialna tradycją. Jeżeli odbywa się procesja do ołtarza, wówczas pierwsi idą ministranci, następnie kapłan, a za nim narzeczeni, którym towarzyszą, stosownie do miejscowych zwyczajów, przynajmniej rodzice i dwaj świadkowie. W tym czasie śpiewa się pieśń na wejście. Gdy wszyscy przybędą przed ołtarz i zajmą swoje miejsca, kapłan żegna się i pozdrawia wiernych jak zwykle na początku Mszy. Następnie zwraca się do narzeczonych i zgromadzonych, aby wprowadzić ich do udziału w obrzędach. Może użyć jednej z podanych formuł albo dokonać tego własnymi słowami.

A. PIERWSZA FORMUŁA POWITANIA
Najmilsi, przybyliście do naszej świątyni, aby w obecności kapłana oraz wspólnoty Kościoła Chrystus Pan uświęcił i utwierdził waszą miłość. Chrystus uświęcił was już w sakramencie chrztu, a teraz błogosławi waszej miłości oraz umacnia was przez sakrament małżeństwa, abyście byli sobie zawsze wierni i umieli podjąć i wypełnić obowiązki małżeńskie. Razem z wami będziemy słuchać słowa Bożego i uczestniczyć w ofierze eucharystycznej, aby was wspierać naszymi modlitwami.
Następuje akt pokuty.

B. DRUGA FORMUŁA POWITANIA
Zgromadziliśmy się w kościele wokół N. i N., którzy dzisiaj chcą zawrzeć sakramentalny związek małżeński. W tym ważnym dla nich momencie życia otoczmy ich naszą miłością i naszymi modlitwami. Razem z nimi będziemy słuchać słowa Bożego i uczestniczyć w ofierze eucharystycznej, prosząc o obfite błogosławieństwo dla młodej pary.
Następuje akt pokuty.

C. TRZECIA FORMUŁA POWITANIA
W imieniu wspólnoty parafialnej (chrześcijańskiej), do której należą N. i N., serdecznie witam wszystkich przybyłych do tej świątyni, aby uczestniczyć w obrzędach sakramentu małżeństwa. N. i N. pragną nie tylko, abyśmy byli tutaj obecni w uroczystej chwili, lecz chcą, abyśmy razem z nimi głęboko przeżyli tę ważną chwilę ich życia. Sami wybrali czytania, które usłyszymy, i modlitwy, które będziemy odmawiali.
Następuje akt pokuty.

LITURGIA SŁOWA
Liturgia słowa odbywa się zgodnie z przepisami. Mogą być trzy czytania, z których pierwsze powinno być ze Starego Testamentu.
Po odczytaniu Ewangelii kapłan, w oparciu o tekst liturgiczny i w sposób  dostosowany do słuchaczy, wygłasza homilię o małżeństwie chrześcijańskim, o miłości i obowiązkach małżonków i o łaskach sakramentu.

LITURGIA SAKRAMENTU

DIALOG WSTĘPNY
Po homilii wszyscy wstają, a narzeczem zbliżają się do ołtarza i stają przed kapłanem. Kapłan mówi do narzeczonych:

N. i N, wysłuchaliście słowa Bożego i przypomnieliście sobie znaczenie ludzkiej miłości i małżeństwa. W imieniu Kościoła pytam was, jakie są wasze postanowienia.

Następnie kapłan zadaje im pytania dotyczące dobrowolnej zgody na małżeństwo, woli wytrwania w wierności oraz gotowości na przyjęcie i wychowanie potomstwa.

N. i N., czy chcecie dobrowolnie i bez żadnego przymusu zawrzeć związek małżeński?
Narzeczeni: Chcemy.

Czy chcecie wytrwać w tym związku w zdrowiu i w chorobie, w dobrej i zlej doli, aż do końca życia?
Narzeczeni: Chcemy.

Następne pytanie można opuścić, jeżeli przemawiają za tym okoliczności, np. starszy wiek narzeczonych.

Czy chcecie z miłością przyjąć i po katolicku wychować potomstwo, którym was Bóg obdarzy?
Narzeczeni: Chcemy.

HYMN DO DUCHA ŚWIĘTEGO
Kapłan mówi:
Prośmy Ducha Świętego, aby uświęcił ten związek i dał narzeczonym łaskę wytrwania. Niech ich miłość przez Niego umocniona, stanie się znakiem miłości Chrystusa i Kościoła.

Wszyscy stojąc śpiewają trzy zwrotki hymnu do Ducha Świętego.

1. O Stworzycielu, Duchu, przyjdź,
Nawiedź dusz wiernych Tobie krąg.
Niebieską łaskę zesłać racz
Sercom, co dziełem są Twych rąk.

Z następnych zwrotek wybiera się jedną:

2. Pocieszycielem jesteś zwań
I Najwyższego Boga dar.
Tyś namaszczeniem naszych dusz,
Zdrój żywy, miłość, ognia żar.

3. Ty darzysz łaską siedemkroć,
Bo moc z prawicy Ojca masz.
Przez Boga obiecany nam,
Mową wzbogacasz język nasz.

4. Światłem rozjaśnij naszą myśl,
W serca nam miłość świętą wlej
I wątłą słabość naszych ciał
Pokrzep stałością mocy Twej.

5. Nieprzyjaciela odpędź w dal
I Twym pokojem obdarz wraz.
Niech w drodze za przewodem Twym
Miniemy zło, co kusi nas.

Zawsze śpiewa się zakończenie:

6. Daj nam przez Ciebie Ojca znać,
Daj, by i Syn poznany był.
I Ciebie, jedno tchnienie Dwóch,
Niech wyznajemy z wszystkich sił. Amen.

ZAWARCIE MAŁŻEŃSTWA
Kapłan zwraca się do narzeczonych, aby wyrazili zgodę małżeńską:

Skoro zamierzacie zawrzeć sakramentalny związek małżeński, podajcie sobie prawe dłonie i wobec Boga i Kościoła powtarzajcie za mną słowa przysięgi małżeńskiej.

Narzeczem zwracają się do siebie i podają sobie prawe dłonie. Kapłan wiąże je końcem stuły.

Narzeczony powtarza za kapłanem:
JA N., BIORĘ CIEBIE, N., ZA ŻONĘ* I ŚLUBUJĘ CI* MIŁOŚĆ,* WIERNOŚĆ* I UCZCIWOŚĆ MAŁŻEŃSKĄ* ORAZ ŻE CIĘ NIE OPUSZCZĘ AŻ DO ŚMIERCI.* TAK MI DOPOMÓŻ, PANIE BOŻE WSZECHMOGĄCY,* W TRÓJCY JEDYNY,* I WSZYSCY ŚWIĘCI.

Następnie powtarza narzeczona:
JA, N. BIORĘ CIEBIE, N., ZA MĘŻA* I ŚLUBUJĘ CI* MIŁOŚĆ,* WIERNOŚĆ* I UCZCIWOŚĆ MAŁŻEŃSKĄ* ORAZ ŻE CIĘ NIE OPUSZCZĘ AŻ DO ŚMIERCI.* TAK MI DOPOMÓŻ, PANIE BOŻE WSZECHMOGĄCY,* W TRÓJCY JEDYNY,* I WSZYSCY ŚWIĘCI.
Jeżeli narzeczeni nie mogą mówić, podpisują formułę wobec kapłana lub innymi znakami wyrażają zgodę na małżeństwo.

POTWIERDZENIE MAŁŻEŃSTWA
Kapłan mówi:
„Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela” (Mt 19.6) Małżeństwo przez was zawarte, ja  powagą Kościoła  katolickiego potwierdzam i błogosławię w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Wszyscy: Amen.
Kapłan usuwa stulą.
BŁOGOSŁAWIEŃSTWO OBRĄCZEK
Kapłan mówi:
Niech Bóg + pobłogosławi te obrączki, które macie sobie wzajemnie nałożyć jako znak miłości i wierności.
Wszyscy: Amen.

B. Albo:
Pobłogosław, Boże, te obrączki, które poświęcamy + w Twoim imieniu; Spraw, aby ci, którzy będą je nosić, dochowali sobie doskonałej wierności, trwali w Twoim pokoju, pełnili Twoją wolę i zawsze się miłowali. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Wszyscy: Amen.

C. Albo:
Boże, pobłogosław + i uświęć Twoich poddanych, którzy się miłują; a te obrączki, oznaczające wierność, niech pobudzają ich do wzajemnej miłości. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Wszyscy: Amen.

NAŁOŻENIE OBRĄCZEK
Kapłan mówi:
Na znak zawartego małżeństwa nałóżcie sobie obrączki.

Mąż nakłada na serdeczny palec żony obrączkę przeznaczoną dla niej, mówiąc:

N., przyjmij tę obrączkę jako znak mojej miłości i wierności. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

Także żona nakłada na serdeczny palec męża obrączkę przeznaczoną dla niego, mówiąc:

N. przyjmij tę obrączkę jako znak mojej miłości i wierności. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

MODLITWA POWSZECHNA
Następuje modlitwa powszechna, czyli modlitwa wiernych, według tekstów zawartych w rozdziale IV. Jeśli jest przewidziane wyznanie wiary, odmawia się je po modlitwie powszechnej. Modlitwa  powszechna obejmuje nowożeńców, ich bliskich oraz potrzeby całego Kościoła. Podane intencje należy dostosowywać do okoliczności. Wskazane jest, aby nowożeńcy uczestniczyli w ustaleniu brzmienia wezwań modlitwy powszechnej. Intencje modlitwy powszechnej podaje kantor albo sam kapłan. W grupach dobrze przygotowanych można je rozdzielić na członków rodziny nowożeńców. Także nowożeńcy mogą podać intencje dotyczące ich rodziców, bliskich i zgromadzonych.

LITURGIA EUCHARYSTYCZNA
Do liturgii eucharystycznej, którą odprawia się w zwykły sposób, wprowadza się niżej wskazane zmiany. W czasie obrzędu przygotowania darów nowożeńcy mogą przynieść do ołtarza chleb i wino. Odmawia siej własną prefację. W modlitwach eucharystycznych 1-3 odmawia się specjalną modlitwę wstawienniczą. Po modlitwie Pańskiej kapłan opuszcza embolizm „Wybaw nas” i udziela błogosławieństwa, posługując się jedną z formuł z rozdziału IV. Po słowach „Przekażcie sobie znak pokoju” małżonkowie i wszyscy obecni mogą sobie przekazać, w ustalony sposób, znak pokoju i miłości. Nowo zaślubieni mogą przyjąć Komunię świętą pod obiema postaciami. Przy końcu Mszy świętej, przed udzieleniem błogosławieństwa ludowi, kapłan błogosławi nowożeńców według jednej z formuł podanych w rozdziale IV.

1. Dla świadomego katolika nie ma innej godnej formy zawarcia związku małżeńskiego, jak małżeństwo sakramentalne. Obecnie jest ono konkordatowe, bo wywiera także skutki cywilne.
2. Narzeczeni trzy miesiące przed terminem ślubu udają się do USC po tzw. blankiety do ślubu konkordatowego. Z tymi blankietami przychodzą do kancelarii parafialnej na tzw. Zapowiedzi, celem spisania protokołu przedślubnego. Blankiety te tracą swoją ważność po upływie 3 miesięcy.
   Wtedy winni przedstawić:
   1. dowód osobisty,
   2. metrykę chrztu św. z adnotacją: „do ślubu kościelnego” o ile chrzest miał miejsce w innej parafii. Taka metryka jest ważna tylko 6 miesięcy od daty jej wydania. Nie wolno więc jej zagubić! Wydaje się ją osobiście lub rodzicom. Nie posyła się jej listownie. W razie zaginięcia duplikatu się nie wydaje.
   3. świadectwo ukończenia katechizacji w zakresie szkoły średniej,
   4. świadectwo przyjęcia Sakramentu Bierzmowania, o ile fakt jego przyjęcia nie został odnotowany w metryce chrztu św.
3. W późniejszym czasie należy też doręczyć:
   1. świadectwo ukończenia kursu przedmałżeńskiego. Kurs ten odbywa się w naszej  Parafii dwa razy  w roku -zaraz po wakacjach i od 15 lutego zaraza po koledzie w niedziele o godz 16.30/
   2. potwierdzenie wygłoszenia zapowiedzi z Parafii narzeczonego lub narzeczonej,
   3. tuż przed ślubem należy doręczyć świadectwo odprawienia dwóch spowiedzi przedślubnych.
4. Do ważnego zawarcia małżeństwa potrzebni są dwaj świadkowie.
5. Narzeczeni wraz ze świadkami około 10 minut przed obrzędem przychodzą do zakrystii, gdzie składają pod dokumentami  podpisy.
6. Goście weselni pamiętają, że najpiękniejszym prezentem ślubnym jest komunia św. przyjęta w intencji nowożeńców.
7. Zachęca się do urządzania przyjęcia weselnego bez podawania napojów alkoholowych.

Wymagane dokumenty:

• aktualne, tj. z datą do 3. miesięcy wstecz, metryki chrztu,
• dowody osobiste,
• ostatnie świadectwo katechizacji,
• świadectwo bierzmowanie,
• zaświadczenie o uczestnictwie w katechezie przedmałżeńskiej,
• zaświadczenie z Urzędu Stanu Cywilnego (niezbędne gdy małżonkowie chcą, aby ślub kościelny pociągał za sobą również skutki (cywilno-prawne- tzw. Ślub konkordatowy) lub akt kontraktu cywilnego, jeśli wcześniej zawarto związek cywilny.