Wtorek, 6 sierpnia 2019

PRZEMIENIENIE PAŃSKIE

K. † Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.

W. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze,

i na wieki wieków. Amen. Alleluja.
 

HYMN

1 Ty, któryś Synem jest Boga,

Zbawcą i świata nadzieją,

Dzisiaj wstąpiłeś na górę,

Aby swą chwałę ukazać.
 

2 Twoje oblicze jaśnieje

Bardziej niż słońce na niebie,

Szaty są bielsze od śniegu,

Blask Cię otacza wieczności.

3 Mojżesz i Eliasz przy Tobie:

Prawo i prorok Przymierza

Świadczą, żeś Ojca jest Słowem,

Pełnią świętości i łaski.

4 Pozwól nam patrzeć na Ciebie

W świetle spokojnym Taboru,

Aby, gdy przyjdzie godzina,

Z Tobą podążyć na mękę.

5 Bądź uwielbiony na zawsze,

Panie, co serca przemieniasz;

Chwała niech będzie bez końca

Ojcu z miłości Płomieniem. Amen.

PSALMODIA

1 ant. Jeden dzień w przybytkach Twoich * jest lepszy niż innych tysiące.
 

Psalm 84
Szczęście mieszkańca świątyni

Nie mamy tutaj trwałego miasta, ale szukamy tego, które ma przyjść (Hbr 13, 14)
 

Jak miłe są Twoje przybytki, *

Panie Zastępów!

Dusza moja stęskniona pragnie przedsionków Pańskich, *

serce moje i ciało radośnie wołają do Boga żywego.

Nawet wróbel znajduje swój dom, a jaskółka gniazdo, †

gdzie złoży swe pisklęta: *

przy ołtarzach Twoich, Panie Zastępów, Królu mój i Boże!

Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie, *

nieustannie wielbiąc Ciebie.

Szczęśliwi, których moc jest w Tobie, *

którzy zachowują ufność w swym sercu.

Przechodząc suchą doliną, w źródła ją zamieniają, *

a wczesny deszcz błogosławieństwem ją okryje.

Mocy im będzie przybywać, *

ujrzą na Syjonie Boga nad bogami.

Panie Zastępów, usłysz modlitwę moją, *

nakłoń ucho, Boże Jakuba.

Spójrz, Boże, tarczo nasza, *

wejrzyj na twarz Twojego pomazańca.

Doprawdy, dzień jeden w przybytkach Twoich *

lepszy jest niż innych tysiące.

Wolę stać w progu domu mojego Boga *

niż mieszkać w namiotach grzeszników.

Bo Pan Bóg jest słońcem i tarczą, †

On hojnie darzy łaską i chwałą, *

nie odmawia dobrodziejstw żyjącym nienagannie.

Panie Zastępów, *

szczęśliwy człowiek, który ufa Tobie!

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.
 

Ant. Jeden dzień w przybytkach Twoich / jest lepszy niż innych tysiące.
 

2 ant. Światło wzeszło dla sprawiedliwego * i radość dla ludzi prawego serca. / Alleluja.
 

Psalm 97
Chwała Boga Sędziego

Ten psalm wyraża zbawienie świata i wiarę wszystkich narodów w Boga (św. Atanazy)
 

Pan króluje, wesel się, ziemio, *

radujcie się, liczne wyspy!

Obłok i ciemność wokół Niego, *

prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.

Przed Jego obliczem idzie ogień *

i dokoła pożera nieprzyjaciół Jego.

Jego błyskawice wszechświat rozświetlają, *

a ziemia drży na ten widok.

Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana, *

przed obliczem Władcy całej ziemi.

Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa *

i wszystkie ludy widzą Jego chwałę.

Niech zawstydzą się wszyscy, którzy czczą posągi †

i chlubią się bożkami. *

Niech wszystkie bóstwa hołd Mu oddają!

Słyszy o tym i cieszy się Syjon, †

radują się miasta Judy *

z Twoich wyroków, o Panie.

Ponad całą ziemią Tyś bowiem wywyższony *

i nieskończenie wyższy od wszystkich bogów.

Pan tych miłuje, którzy zła nienawidzą, †

On strzeże dusz świętych swoich, *

wydziera je z rąk grzeszników.

Światło wschodzi dla sprawiedliwego *

i radość dla ludzi prawego serca.

Weselcie się w Panu, sprawiedliwi, *

i sławcie Jego święte imię.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.
 

Ant. Światło wzeszło dla sprawiedliwego / i radość dla ludzi prawego serca. / Alleluja.
 

3 ant. Wysławiajcie Pana, Boga naszego, * pokłon Mu oddajcie w Jego świątyni.
 

Psalm 99
Chwalcie Najświętszego Boga

Zasiadasz, Panie, nad cherubinami, Ty, który stając się podobnym do nas, uzdrowiłeś ziemię (św. Atanazy)
 

Pan jest Królem, drżą narody, *

zasiada na tronie z cherubów, a ziemia się trzęsie.

Wielki jest Pan na Syjonie, *

wywyższony ponad wszystkie ludy.

Niech wielbią imię Twoje, wielkie i straszliwe, *

ono jest święte.

I króluje Potężny, który sprawiedliwość kocha: †

Tyś ład ustanowił, *

wymierzasz sprawiedliwość i prawo w Jakubie.

Wysławiajcie Pana, naszego Boga, †

padajcie przed podnóżkiem stóp Jego, *

bo On jest święty.

Wśród Jego kapłanów są Mojżesz i Aaron †

i Samuel wśród tych, którzy wzywali Jego imienia, *

wzywali Pana, a On ich wysłuchał.

Przemawiał do nich w słupie obłoku, *

a oni strzegli przykazań i prawa, które im nadał.

Boże, nasz Panie, Tyś ich wysłuchał, *

łaskę im okazałeś, lecz karałeś występki.

Wysławiajcie Pana, Boga naszego, †

pokłon oddajcie Jego świętej górze, *

bo Pan nasz i Bóg jest święty.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.
 

Ant. Wysławiajcie Pana, Boga naszego, / pokłon Mu oddajcie w Jego świątyni.
 

K. Przemawiał do nich w słupie obłoku.

W. A oni strzegli przykazań, które im nadał.
 

I CZYTANIE

Z Drugiego Listu św. Pawła Apostoła do Koryntian 3, 7 - 4, 6


Chwała nowego przymierza w Chrystusie

Bracia! Jeśli posługiwanie śmierci, utrwalone literami w kamieniu, dokonywało się w chwale, tak iż synowie Izraela nie mogli spoglądać na oblicze Mojżesza z powodu jasności jego oblicza, która miała przeminąć, to o ileż bardziej pełne chwały będzie posługiwanie Ducha? Jeżeli bowiem posługiwanie potępieniu jest chwałą, to o ileż bardziej będzie obfitować w chwałę posługiwanie sprawiedliwości. Wobec przeogromnej chwały okazało się w ogóle bez chwały to, co miało chwałę tylko częściową. Jeżeli zaś to, co przemijające, było w chwale, daleko więcej cieszy się chwałą to, co trwa. Żywiąc przeto taką nadzieję, z jawną swobodą postępujemy, a nie tak, jak Mojżesz, który zakrywał sobie twarz, ażeby synowie Izraela nie patrzyli na koniec tego, co było przemijające. Ale stępiały ich umysły. I tak aż do dnia dzisiejszego, gdy czytają Stare Przymierze, pozostaje nad nimi ta sama zasłona, bo odsłania się ona w Chrystusie. I aż po dzień dzisiejszy, gdy czytają Mojżesza, zasłona spoczywa na ich sercach. A kiedy ktoś zwraca się do Pana, zasłona opada. Pan zaś jest Duchem, a gdzie jest Duch Pański - tam wolność. My wszyscy z odsłoniętą twarzą wpatrujemy się w jasność Pańską jakby w zwierciadle; za sprawą Ducha Pańskiego, coraz bardziej jaśniejąc, upodabniamy się do Jego obrazu.

Przeto oddani posługiwaniu zleconemu nam przez miłosierdzie, nie upadamy na duchu. Unikamy postępowania ukrywającego sprawy hańbiące, nie uciekamy się do żadnych podstępów ani nie fałszujemy słowa Bożego, lecz okazywaniem prawdy przedstawiamy siebie samych w obliczu Boga osądowi sumienia każdego człowieka. A jeśli nawet Ewangelia nasza jest ukryta, to tylko dla tych, którzy idą na zatracenie, dla niewiernych, których umysły zaślepił bóg tego świata, aby nie olśnił ich blask Ewangelii chwały Chrystusa, który jest obrazem Boga. Nie głosimy bowiem siebie samych, lecz Chrystusa Jezusa jako Pana, a nas - jako sługi wasze przez Jezusa. Albowiem Bóg, Ten, który rozkazał ciemnościom, by zajaśniały światłem, zabłysnął w naszych sercach, by olśnić nas jasnością poznania chwały Bożej na obliczu Chrystusa.

RESPONSORIUM

1 J 3, 1. 2b

W. Popatrzcie, † jaką miłością obdarzył nas Ojciec: * Zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi, / i rzeczywiście nimi jesteśmy.

K. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest. W.Zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi, / i rzeczywiście nimi jesteśmy.
 

II CZYTANIE

LG tom IV: Własne, str. 1019-1021
 

Kazanie św. Anastazego Synaickiego na uroczystość Przemienienia Pańskiego

(Nn. 6-10: Melanges d'archeologie
et d'histoire 67 [1955] 241-244)


Dobrze nam tu być.

 

Jezus objawił uczniom tę tajemnicę na górze Tabor. Gdy wędrował wraz z nimi, uczył o królestwie i o swoim powtórnym przyjściu w chwale. Oni jednak, jak się zdaje, nie dowierzali temu, co mówił im o królestwie. Aby więc przyjęli ową naukę całym sercem, aby wydarzenia obecne pomogły im uwierzyć w przyszłe, Jezus okazał cudownie swe Bóstwo na górze Tabor jako zapowiedź i obraz królestwa Bożego. To tak jak gdyby mówił: "Aby upływający czas oczekiwania nie stał się przyczyną waszego niedowiarstwa, już teraz, w tej chwili «zaprawdę, mówię wam, że niektórzy z tych, co tu stoją, nie zaznają śmierci, aż ujrzą Syna Człowieczego przychodzącego» w chwale swojego Ojca".

Wykazując, że Chrystus mógł dokonać wszystkiego, co zechciał, ewangelista dodaje: "Po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich. Twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak śnieg. A oto ukazali się im Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim".

Oto są Boże cuda dzisiejszej uroczystości, oto zbawienne misterium dokonane dzisiaj dla nas na górze; gromadzi nas razem śmierć i uwielbienie Chrystusa. Abyśmy więc wraz z wybranymi spośród natchnionych przez Boga uczniów mogli wniknąć w głębię owych niewyrażalnych świętych misteriów, wsłuchajmy się w święty głos Boży, który z wysoka, ze szczytu góry, ustawicznie przyzywa nas do siebie.

Ku owej górze trzeba nam zatem podążać - odważę się powiedzieć - jak Jezus, który tam w niebie jest poprzednikiem naszym i wodzem. Wraz z Nim zajaśniejemy blaskiem, na który patrzeć potrafią jedynie oczy ducha. Odnowieni na duszy, upodobnieni do Jego obrazu, jako uczestnicy Bożej natury będziemy przysposobieni do życia wiecznego.

Biegnijmy tam ufni i radośni: wejdźmy w obłok podobnie jak Mojżesz i Eliasz, podobnie jak Jakub i Jan. Bądźmy jak Piotr, pochłonięci oglądaniem i kontemplacją Boga, przemienieni chwalebnym Przemienieniem, oddaleni od świata, oderwani od ziemi. Porzućmy ciało, pozostawmy stworzenia i zwróćmy się ku Stwórcy, do którego Piotr mówił w zachwycie: "Panie, dobrze nam tu być".

Bez wątpienia, Piotrze, rzeczywiście "dobrze nam tu być" z Jezusem i na zawsze tu pozostać. Cóż bardziej szczęśliwego, cóż wznioślejszego, cóż wspanialszego, jak być z Bogiem, do Niego się upodabniać i trwać w Jego światłości? Oto każdy z nas mając Boga w swoim sercu, przemieniony na obraz Boży, niechaj zawoła z radością: "Dobrze nam tu być", gdzie wszystko wypełnione jest światłem, gdzie panuje szczęście, radość i wesele, gdzie wszystko w naszym sercu jest pokojem, pogodą i słodyczą, gdzie ogląda się Boga (Chrystusa), gdzie On sam wraz z Ojcem gotuje dla siebie mieszkanie i przychodząc mówi: "Dzisiaj domowi temu stało się zbawienie"; gdzie wraz z Chrystusem znajdują się i gromadzą skarby dóbr wiecznych, gdzie jakby w zwierciadle ukazują się pierwociny i obrazy przyszłych wieków.
 

RESPONSORIUM

Mt 17, 2. 3; por. Łk 9, 32. 34

W. Twarz Jezusa zajaśniała jak słońce. * A uczniowie widząc Jego chwałę, / upadli na twarz i bardzo się zlękli.

K. Ukazali się im Mojżesz i Eliasz, którzy z Nim rozmawiali. W. A uczniowie widząc Jego chwałę, /upadli na twarz i bardzo się zlękli.


HYMN

Ciebie, Boże, chwalimy,

Ciebie, Panie, wysławiamy.

Tobie, Ojcu Przedwiecznemu,

wszystka ziemia cześć oddaje.

Tobie wszyscy Aniołowie,

Tobie niebiosa i wszystkie Moce:

Tobie Cherubini i Serafini

nieustannym głoszą pieniem:

Święty, Święty, Święty

Pan Bóg Zastępów!

Pełne są niebiosa i ziemia

majestatu chwały Twojej.

Ciebie przesławny chór Apostołów,

Ciebie Proroków poczet chwalebny,

Ciebie wychwala

Męczenników zastęp świetlany.

Ciebie po wszystkiej ziemi

wysławia Kościół święty:

Ojca niezmierzonego majestatu,

godnego uwielbienia, prawdziwego

i Jedynego Twojego Syna,

Świętego także

Ducha Pocieszyciela.

Tyś Królem chwały, o Chryste,

Tyś Ojca Synem Przedwiecznym.

Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo,

nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy.

Ty, skruszywszy żądło śmierci,

otworzyłeś wierzącym królestwo niebios.

Ty po prawicy Boga zasiadasz

w Ojcowskiej chwale.

Ty przyjdziesz jako Sędzia:

tak wszyscy wierzymy.

Błagamy Cię przeto: dopomóż swym sługom,

których najdroższą Krwią odkupiłeś.

Policz ich między świętych Twoich

w wiekuistej chwale.
 

Zachowaj lud swój, o Panie,

i błogosław dziedzictwu swojemu.

I rządź nimi,

i wywyższaj ich aż na wieki.

Po wszystkie dni

błogosławimy Ciebie

I wysławiamy imię Twe na wieki,

na wieki bez końca.

Racz, Panie, w dniu dzisiejszym

zachować nas od grzechu.

Zmiłuj się nad nami, Panie,

zmiłuj się nad nami.

Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami,

jako my w Tobie ufność pokładamy.

W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję,

nie będę zawstydzon na wieki.
 

MODLITWA

LG tom IV: Własne, str. 1023; LG skrócone: Własne, str. 1393
 

Módlmy się. Boże, Ty przy chwalebnym Przemienieniu Twojego Jedynego Syna potwierdziłeś tajemnice wiary świadectwem Ojców i ukazałeś chwałę, jaka czeka Twoje przybrane dzieci, † spraw, abyśmy posłuszni głosowi Twojego umiłowanego Syna, * stali się Jego współdziedzicami. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, †który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen