PRZEZ NOC TWOJEJ MĘKI. ......

Litania nocy

Zgromadzenie:

Przez noc Twojej męki, gdy cierpiałeś za nas, Jezu prosimy Cię.

Celebrans:

za Twój Kościół, / który w nocy tego świata / czeka na Ciebie, swojego Oblubieńca...
za Twój lud według ciała, za Izrael, / który w nocy słucha Twojego słowa / i czeka na Jutrzenkę Twego Królestwa...

za narody pogańskie, / w nocy jakby po omacku / szukające Ciebie...
za ludy, / skazane przez noc totalitarnych poglądów / na ucisk i kłamstwo...

// za naród UKRAIŃSKI  który jest mordowany i niszczony przez wojnę  aby doświadczył  pokoju i pojednania 

za tych którzy wywołali wojnę na Ukrainie aby się opamiętali  i nawrócili

za wszystkich ludzi którzy pomagają Ukrainie i  sa dla nich otwarci i miłosierni aby Bóg darzył ich swoim światłem i milosierdziem.....

za naszych braci i siostry, prześladowanych za wiarę, / którzy muszą chronić się pod płaszcz nocy, żeby się do Ciebie modlić; //

za tych, którzy w środku nocy wdzierają się do ich domów, / za ich prześladowców zaślepionych przez nienawiść; /

za tych, którzy nie wiedzą co czynią...
za tych, którzy nie umieją nas kochać, /

za tych, których my kochać nie potrafimy; za naszych wrogów i za tych, którzy źle o nas myślą...

za chorych, za tych którzy w szpitalach tę noc spędzają w cierpieniu;

/ za tych którzy walczą ze śmiercią / i tej nocy umrą nie ujrzawszy blasku jutrzenki...
za bojących się, za tych, którzy nie będą mogli zasnąć i którym noc wydaje się nie mieć końca, /

za kuszonych, by popełnić samobójstwo / i na czas nocy podporządkowanych mocy księcia ciemności...

za prostytutki, których miłość kupowana jest w ciemności nocy;

za wpadających w pułapkę rozpusty i narkotyków,


za złodziei i przestępców, / czyniących zło / pod osłoną nocy...

za przebywających w więzieniu aby spokali tam dobrych ludzi i weszli na drogę nawrócenia

za torturowanych i pozbawianychh godności, /

za skazanych na śmierć, którzy oczekują na noc swego skazania...
za biednych bez domu, / za tych, którzy tej nocy / błąkają się samotnie pośród obojętności innych ludzi...

za niewidomych, których noc nigdy się nie kończy, /

za chorych umysłowo / w nocy ich obłędu...
za tych, którzy trudzą się pracując, / za podróżujących / w niepewności nocy...

za mieszkańców  PIASECZNA i tej Archidiecezji Warszwakiej , którzy tej nocy będą spali,

/ za nasze rodzeństwo i rodziców; / za tych, których kochamy i których Ty chronisz w ich śnie; //

za wszystkie parafie z naszego dekanatu piaseczyńskiego aby były znakiem miłości i braterstwa dla wszystkich.....
za rodziny, które odpoczywają w zaciszu swoich domów, /

za kobiety które tej nocy / wydadzą na świat swoje dzieci...

za naszego papieża FRANCISZKA   i naszego KS Arcybiskupa  KAZIMIERZA, / kapłanów, diakonów i cały lud chrześcijański o dar jedości i braterstwa
za naszych zmarłych braci i siostry, / którzy jeszcze nie wkroczyli / w światło Twojej Chwały...

za nas grzeszników, / którzy pośród ciemności / zbliżamy się do światła Twojego dnia bez zachodu słońca...

Celebrans:
Boże Nieba, Ty objawiłeś siebie jako Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa i nasz Ojciec, dlatego wołamy do Ciebie:

Zgromadzenie: Ojcze nasz...
Bo Twoje jest Królestwo i potęga i chwała na wieki 

Błogosławieństwo końcowe:
Niech Pan błogosławi nas i strzeże, Nieśmiertelny niech rozjaśni swe Oblicze nad nami i będzie nam łaskawy, niech Pan wzniesie swe oblicze w naszą stronę i ześle nam Twój pokój, Ojciec, Syn i Duch Święty
Zgromadzenie: Amen

REGULAMIN CMENTARZA PAR ŚW ROCHA W JAZGARZEWIE

Regulamin cmentarza katolickiego Parafii Rzymskokatolickiej pw..SW Rocha w Jazgarzewie.

1. Cmentarz jest świętym miejscem grzebania i spoczynku osób zmarłych oraz modlitwy; jest też miejscem zadumy nad życiem i wiecznością, dlatego Kościół otacza go szczególną troską. Miejscu temu należy się cześć religijna i poszanowanie.

2. Celem zapewnienia należnej czci zmarłym i zachowania powagi miejsca oraz dla zapewnienia porządku i utrzymania właściwego stanu estetycznego powierza się ten Cmentarz wraz z jego urządzeniami szczególnej trosce przebywających na jego terenie, zgodnie z postanowieniami niniejszego regulaminu.

3. Na podstawie Kodeksu Prawa Kanonicznego oraz art.2 iart.45 ust. l Ustawy zdnia17 maja1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej(Dz.U. Nr29, poz.1542 z późn. zm.) w związku zart.8 ust.3, art.23 iart.24 Konkordatu miedzy Stolicą Apostolską i Rzeczypospolitą Polską z 28 lipca1993 r.(Dz.U. Nr51, poz.318) stanowi się, co następuje.§1Katolicki Cmentarz Grzebalny, zwany dalej Cmentarzem, jest własnością Rzymskokatolickiej Parafii pw. Św Rocha w Jazgarzewie , ul. Główna 2 05-502 Piaseczno , zwanej dalej Parafią.

§21. Zarząd nad Cmentarzem sprawuje Proboszcz Parafii.

Dokumentację Cmentarza i sprawy związane z pochówkiem prowadzi w Kancelarii Parafialnej Proboszcz

Wszelkie sprawy związane z Cmentarzem załatwiane są w Kancelarii Parafialnej. Kancelaria czynna jest w poniedziałki ,środy i piątki w godzinach 15.00 do 17.30 , telefon 602-108-026. W wakacje i ferie zimowe godziny urzędowania mogą ulec zmianie.

§3Cmentarz jest otwarty codziennie w okresie od 1 kwietnia do30 września odgodziny7.00 dogodziny20.00, w pozostałych miesiącach od godziny 8.00 do zmroku.§41.

Podczas liturgii pogrzebowej obowiązuje zakaz otwierania trumny (zob. Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie postępowania ze zwłokami i szczątkami ludzkimi zdnia7 grudnia2001 roku,§6 pkt1).

2. Zarząd Cmentarza troszczy się o utrzymanie czystości i porządku na terenie cmentarza.3. Obowiązek utrzymania grobu i jego otoczenia w czystości i porządku spoczywa na osobie dysponującej grobem

.4. Posegregowane śmieci i odpady składane są dopojemników.

5. Zarząd Cmentarza nie ubezpiecza grobów od jakichkolwiek zniszczeń.

6. Obowiązek indywidualnego ubezpieczenia grobu spoczywa na dysponencie grobu.

7. Zarząd Cmentarza nie odpowiada za uszkodzenia grobów, powstałe wskutek klęsk żywiołowych, czynników atmosferycznych, kradzieży i aktów wandalizmu oraz zarzeczy pozostawione bez nadzoru, a także za szkody niewynikające zza niedbania lub zaniechania Parafii

.8. Przebywanie na cmentarzu w czasie występowania niekorzystnych zjawisk atmosferycznych, jak: wichura, burza, gołoledź, śnieżyca itp. wymaga zachowania szczególnej ostrożności.

9. Cmentarz wyposażony jest w punkty czerpania wody. Woda z ujęć na terenie Cmentarza nie nadaje się do spożycia i może być używana jedynie do podlewania roślin oraz do innych celów gospodarczych.§5Każdy grób powinien być czytelnie oznakowany, posiadać umieszczoną w widocznym miejscu informację z imieniem i nazwiskiem osoby zmarłej i datą jej zgonu.

§61. Na terenie Cmentarza zakazuje się, bez uprzedniego uzyskania zgody Zarządu Cmentarza, dokonywania jakichkolwiek prac kamieniarskich i budowlanych.

2.Należy uzyskać pisemną zgodę Zarządu Cmentarza na następujące czynności na cmentarzu :

a./ pogrzeb;b./ ekshumacja bądź przeniesienie zwłok do innego grobu ;

c. budowa nowego pomnika, katakumby ;d. remont pomnika ;e. kładzenie chodnika; f. sadzenie drzew i krzewów.

3. Prace budowlane i remontowe na cmentarzu należy wykonywać zgodnie z zezwoleniem, które określa ich zakres.4. Zezwolenie na prace budowlane traci swoją moc po upływie sześciu miesięcy od daty jego wydania.

5. W czasie wykonywanych prac na cmentarzu wykonawca powinien mieć ze sobą zezwolenie, do wglądu dla kompetentnej sprawdzającej osoby

§71. Rozpoczęcie prac remontowych i budowlanych można podjąć dopiero po uzgodnieniu ich zakresu i dokładnego terminu z Zarządem Cmentarza.

2. Wykonanie prac remontowych i budowlanych nie może zakłócać spokoju i powagi miejsca oraz kolidować z trwającymi ceremoniami pogrzebowymi.

3. Prace remontowe mogą odbywać się wyłącznie w dni powszednie odgodziny8.00 do17.00-20, z wyłączeniem dni ustawowo wolnych od pracy i świąt kościelnych. Nie mogą być wykonywane w niedziele i w okresie od 25 października do4 listopada.

4. Prace prowadzone w czasie sprzecznym z punktem 3 lub bez zezwolenia Zarządcy uważane są zanielegalne.

5. Prace budowlane i remontowe mogą być wykonywane wyłącznie przez dysponenta grobu albo upoważnione przez niego podmioty gospodarcze na podstawie udzielonego pełnomocnictwa lub umowy.

6. Na grobach można ustawiać nagrobki o wymiarach nieprzekraczających granic powierzchni grobu.

7. Wykonawca prac jest zobowiązany do naprawienia wszelkich szkód, powstałych w wyniku wykonywania prac.

8. Zabrania się przygotowywania, mieszania i składowania zaprawy betonowej bezpośrednio na alejkach cmentarnych, bez zabezpieczeń. Materiały sypkie wolno składować wyłącznie na wyłożonych foliach budowlanych (plandekach). Przygotowywanie zapraw murarskich może odbywać się tylko w specjalnych pojemnikach

.9. Nadmiar ziemi, gruzu, pochodzący z prac kamieniarsko-budowlanych musi być wywieziony poza teren Cmentarza przez firmę wykonującą roboty.

10. Osoba, która uzyskała zgodę na remont lub rozbiórkę nagrobka, zobowiązana jest wywieźć z Cmentarza pozostały gruz. Należy także uporządkować po remoncie teren wokół grobu.

11. Zabrania się wrzucania gruzu i odpadów po robotach kamieniarsko-budowlanych do pojemników ustawionych na cmentarzu lub w bezpośrednim jego sąsiedztwie.

12. Zarząd Cmentarza ma prawo kontroli osób, pojazdów, sprzętu oraz przewożonych i przenoszonych materiałów

.§8Naterenie Cmentarza zakazuje się:

1. Zakłócania ciszy, porządku i powagi miejsca;

2. Zaśmiecania terenu, w tym wysypywania odpadów poza pojemniki do tego przeznaczone;

3. niszczenia zieleni, nagrobków i urządzeń cmentarnych;

4. ustawiania ławek, płotów itp. utrudniających komunikację i ruch pieszy;

5. sporządzania zabudowy grobu, wykraczającej poza powierzchnię miejsca grobu;

6. przemieszczania nagrobków;

7. przenoszenia, niszczenia lub zabierania z cmentarza wszelkich elementów jego wystroju;

8. przebywania na cmentarzu poza godzinami otwarcia;

9. przebywania dzieci w wieku przedszkolnym bez opieki rodziców;

10. prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej, zarobkowej i handlowej oraz wszelkich innych czynności naruszających powagę tego miejsca;

11. umieszczania reklam, prowadzenia akwizycji i rozkładania wizytówek;

12. sadzenia i usuwania drzew i krzewów, zbierania roślin, kwiatów, nasion;

13. wypalania śmieci;

14. wjazdu pojazdami mechanicznymi na cmentarz bez zezwolenia Zarządu Cmentarza;

15. jazdy rowerami i innymi pojazdami jednośladowymi;

16. wprowadzania zwierząt;

17. palenia tytoniu, picia alkoholu i spożywania środków odurzających;

18. przebywania wstanie nietrzeźwym lub budzącym zgorszenie;

19. uprawiania żebractwa.

§9Zarząd Cmentarza pobiera ofiary za:

a. miejsca pod grób, tzw. placowe (pokładne) ;

b. przedłużenie okresu użytkowania grobu ;

c. zezwolenie na wykonywanie prac remontowych i budowlanych ;

d. korzystanie z kaplicy podczas ceremonii pogrzebowych ;

e. korzystanie z cmentarza dla wykonania usług pogrzebowych i cmentarnych;

f. zezwolenie na ekshumację zwłok ;

g. dokonanie wpisu o zmianie dysponenta grobowca.

§101. Przez wniesienie ofiary za placowe nie nabywa się praw własności opłaconego miejsca, lecz staje się jedynie jego dysponentem naokres 20 lat.

2. Wysokość ofiar za korzystanie z cmentarza ustala Zarząd Cmentarza.

3. Ofiary za placowe wnosi się na okres20 lat (w roku kalendarzowym, w którym wygasa ważność poprzedniej ofiary).

4. Po tym czasie, bez wezwania, należy wnieść ponownie stosowne ofiary.

5. Ofiary za placowe nie podlegają zwrotowi.

6. Osoba podejmująca czynności w zakresie dysponowania grobem winna udokumentować swoje prawo do tego poprzez złożenie niezbędnych dokumentów ioświadczeń.

7. Wszelkie konsekwencje prawne, związane ze złożeniem przez dysponenta nieprawdziwych lub niekompletnych dokumentów oraz decyzjami dysponenta naruszającymi dobra osobiste innych osób, ponosi dysponent.

8. W przypadku braku dysponenta decyzje dotyczące grobu podejmuje Zarząd Cmentarza.

9. Jeżeli po20 latach dysponent grobu nie dokona dalszego przedłużenia rezerwacji przez złożenie ofiary, Zarząd Cmentarza traktuje to jako rezygnację z dalszego użytkowania grobu.

10. Osobie, która mimo upływu terminu20 lat nie wniosła ofiary, nie przysługuje roszczenie o przywrócenie posiadania miejsca, oddanego przez Zarząd Cmentarza na grób kogoś innego, pomimo, że grób utrzymywany był w należytym porządku.

11. Po wygaśnięciu ofiary za20 lat, miejsce grzebalne przechodzi do dyspozycji Zarządu Cmentarza. Zarząd Cmentarza nie ma obowiązku szukania i powiadamiania dysponenta grobu o terminie wygaśnięcia ofiary 20-letniej.

12. W przypadku nieprzedłużenia ofiary nanastępne20 lat za miejsce pod grób, o dalszym przeznaczeniu grobu decyduje Zarząd Cmentarza. Może go użyć do pochowania innej osoby.

13. Po wygaśnięciu ofiary20-letniej dysponent miejsca grzebalnego zobowiązany jest do usunięcia wszelkich elementów budowlanych nagrobka lub grobowca. Jeżeli nie zostaną one usunięte wciągu24 miesięcy od dnia wygaśnięcia ofiary, przechodzą do dyspozycji Zarządu Cmentarza bez prawa żądania ich zwrotu lub odszkodowania.

14. W przypadku pochowania w istniejącym grobie kolejnego zmarłego pobiera się ofiarę uzupełniającą dopełnych20 lat.

15. Przedłużenie umowy nadalsze20 lat wymaga ponownego uiszczenia ofiary20-letniej.16. Opóźnienie we wniesieniu kolejnej ofiary 20-letniej nie może przekroczyć jednego roku.

17. W wypadku niewniesienia w terminie ofiary, za zgodą Zarządu Cmentarza możliwe jest przywrócenie praw dogrobu.

18. Jeżeli grób murowany jest opuszczonym zawaliskiem i Zarząd nie ma żadnego kontaktu z rodziną, można go użyć do ponownych pochówków. Szczątki osób zmarłych z takiego grobu są składane do nowo wybudowanego grobowca.19. Zarząd sporządza protokół z czynności związanych z likwidacją grobu.20. Szczątki zwłok wydobyte przykopaniu grobu należy chować w tym samym miejscu, w którym zostały znalezione.

§111. Do dysponowania wolnym miejscem wgrobie uprawnieni są członkowie rodziny zmarłego spoczywającego w tym grobie według podanej kolejności:

a. pozostały(a) małżonek(ka);

b. krewni zstępni (dzieci, wnuki itd.);

c. krewni wstępni (rodzice, dziadkowie itd.);

d. krewni boczni do4 stopnia pokrewieństwa ;

e. powinowaci wlinii prostej do1 stopnia.

2. Z wyżej wymienionych osób według podanej kolejności ustala się tylko jedną osobę, która będzie dysponować prawem dogrobu.

3. Posiadanie prawa, o którym mowa wust.1, nie upoważnia do odstępowania miejsca osobom innym niż wymienionym w tym ustępie.

4. Prawo do grobu nie podlega przekazaniu na rzecz innych osób z pominięciem kolejności wymienionej wust.

1.5. Prawo do grobu nie podlega przepisom odziedziczeniu.

6. Każda zmiana dysponenta grobu lub miejsca zarezerwowanego winna być uzgodniona w kancelarii parafialnej i potwierdzona napiśmie.

7. Dysponentem nowo wybudowanego grobu jest osoba, która złożyła ofiarę zaplacowe.§121. W sprawie dochowania do istniejącego grobu, decyzję podejmuje Zarząd Cmentarza lub upoważniona przez niego osoba.2. Wniesienie ofiary20-letniej za grób przez osobę niewymienioną w§11 ust.1 nie uprawnia do pochowania w nim zwłok tej osoby lub innej, przez tę osobę wskazaną.§131. Groby oraz place pod groby nie mogą być przedmiotem obrotu prywatnego.

2. W przypadku zrzeczenia się praw do grobu lub placu Zarząd Cmentarza podejmuje decyzję o dalszym przeznaczeniu grobu lub placu.§141. Ekshumacja zwłok i szczątków może być dokonana: a. na umotywowaną prośbę osób uprawnionych do pochowania zwłok–za zezwoleniem inspektora sanitarnego zgodnie zobowiązującymi zasadami ;b. na zarządzenie prokuratora lub sądu; c. na podstawie decyzji właściwego inspektora sanitarnego w razie zajęcia terenu Cmentarza na inny cel.2. Miejsce po ekshumacji pozostaje do dyspozycji Zarządu Cmentarza bez zwrotu ofiary20-letniej.§15Grobowce na wolnym placu winny być wybudowane wciągu12 miesięcy od przydzielenia miejsca. W przypadku przekroczenia tego terminu miejsce przechodzi do ponownej dyspozycji Zarządu Cmentarza, bez zwrotu ofiary20-letniej.

§161. Przyjęcie zwłok do pochowania na Cmentarzu następuje po przedstawieniu wymaganych dokumentów, w tym odpisu karty zgonu.

2. W wypadku przyjęcia do pochowania zwłok osoby zmarłej poza granicami kraju, wszelkie dokumenty niezbędne do pochowania, a wystawione w języku innego państwa, winny być przedłożone z wierzytelnym tłumaczeniem na język polski.

§17Ewentualne Skargi i wnioski można również kierować do Zarządcy Cmentarza, którym jest Proboszcz Parafii pw. Św Rocha w Jazgarzewie .§18Wsprawach nieuregulowanych niniejszym regulaminem mają zastosowanie powszechnie obowiązujące przepisy, a w szczególności Ustawa o cmentarzach i chowaniu zmarłych.§19Regulamin publikuje się na tablicach ogłoszeniowych Parafii, stronie internetowej parafii i jest do wglądu dla osób zainteresowanych w Kancelarii parafialnej. Pieczęć parafii Św Rocha w Jazgarzewie Podpis Proboszcza

Św Jan od Krzyża ur 24.06.1642 r Fontiveros a zmarł 14.12.1691 tw Ubedzie .Hiszpański Karmelita, prezbiter Święty.Bardzo ciekawa postać w naszym Kościele

Ciekawostki o św. Janie od Krzyża Sławę zdobył dzięki pismom swego autorstwa, lecz znaczna większość z nich tuż po jego śmierci została zniszczona. a to w obawie przed spopularyzowaniem się jego surowej reguły. Zachowały się szczęśliwie 22 dzieła, w tym kilkanaście wspaniałych utworów poetyckich, które do dziś dla mistyki chrześcijańskiej mają wprost wartość bezcenną. Jego dwa dzieła – „Noc ciemna” oraz „Pieśń duchowa” są swoistą perłą w światowej literaturze mistyki. One też nadały Janowi tytuł doktora Kościoła; dzięki nim zwany jest zwykle również doktorem mistycznym. Dzisiaj jego dzieła są przełożone na wszystkie znane języki świata i należą do klasyki dzieł mistycznych. Miał także Jan wybitne zdolności malarskie. Umiał rysunkiem, poglądowo, przedstawić nawet bardzo skomplikowane drogi mistyki (wśród jego dzieł można wymienić choćby szkic zatytułowany „Góra doskonałości”). W ikonografii św. Jana od Krzyża przedstawiano w habicie karmelitańskim. Jego atrybutami są stałe elementy takie jak otwarta księga, lilia, krucyfiks jak r również orzeł u jego stóp.

Cytaty św. Jana od Krzyża

„Mądrość przychodzi przez miłość, milczenie i umartwienie. Największą mądrością jest umieć milczeć i nie zważać na słowa, uczynki i życie innych.”

„O Boże mój, któż Cię nie znajdzie według swej woli i pragnienia, gdy Cię szuka z czystą i pełną prostoty miłością? Wszak Ty sam ukazujesz się pierwszy i wychodzisz na spotkanie tych, którzy Cię szukają!”

„Odrzucenie własnego, ograniczonego sposobu postępowania jest dojściem do celu, jest dojściem do tego co niema ograniczenia, to jest do Boga.”

„Pamiętaj, że wszystko to, co ci się przydarza dobrego czy złego, pochodzi od Boga, abyś z jednej strony nie wbijał się w pychę i z drugiej nie tracił odwagi.”

„Szatan, świat i własne ciało stoją nam na przeszkodzie w dążeniu do Boga.”

Źródła https://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_od_Krzy%C5%BCa https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/12-14a.php3 https://pl.wikiquote.org/wiki/Jan_od_Krzy%C5%BCa

Źródło: https://zyciorysy.info/sw-jan-od-krzyza/ | Zyciorysy.info

Centralnym punktem życia religijnego Kościoła jest Eucharystia sprawowana w jedności z Ojcem Sw Franciszkiem. (Inne eucharystie sprawowane poza kościołem są nieważne i prowadzą do sekciarstwa) TRADYCJONALIŚCI NIE CHCĄ SŁUCHAĆ PAPIEŻA FRANCISZAK

Centralnym punktem życia religijnego Kościoła jest Eucharystia. Posiada ona szczególne znaczenie pośród wszystkich sprawowanych w liturgii Kościoła sakramentów. Z tego powodu Kościół zobowiązuje wierzących pod grzechem do brania w niej udziału w każdą niedzielę i nakazane święta kościelne.

Jezus celebrując z uczniami w Wieczerniku Ostatnią Wieczerzę ustanowił Eucharystię jako pamiątkę swej męki i zmartwychwstania - doskonałego wyzwolenia ludzkości z niewoli grzechu i śmierci. Uobecnił swą Tajemnicę Paschalną, którą polecił swoim uczniom celebrować aż do swego powtórnego przyjścia. Tajemnica a uobecnia ofiarę złożoną przez Jezusa na krzyżu. Wtedy też ustanowił Apostołów kapłanami Nowego przymierza.

► KKK 1322: Najświętsza Eucharystia dopełnia wtajemniczenie chrześcijańskie. Ci, którzy przez chrzest zostali wyniesieni do godności królewskiego kapłaństwa, a przez bierzmowanie zostali głębiej upodobnieni do Chrystusa, za pośrednictwem Eucharystii uczestniczą razem z całą wspólnotą w ofierze Pana.

► KKK 1323: Zbawiciel nasz podczas Ostatniej Wieczerzy, tej nocy, kiedy został wydany, ustanowił eucharystyczną Ofiarę Ciała i Krwi swojej, aby w niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić Ofiarę Krzyża i tak umiłowanej Oblubienicy - Kościołowi powierzyć pamiątkę swej Męki i Zmartwychwstania: sakrament miłosierdzia, znak jedności, węzeł miłości, ucztę paschalną, w której pożywamy Chrystusa, w której dusza napełnia się łaską i otrzymuje zadatek przyszłej chwały.

► KKK 1325: Eucharystia oznacza i urzeczywistnia komunię życia z Bogiem i jedność Ludu Bożego, przez które Kościół jest sobą. Jest ona szczytem działania, przez które Bóg w Chrystusie uświęca świat, a równocześnie szczytem kultu, jaki ludzie w Duchu Świętym oddają Chrystusowi, a przez Niego Ojcu.

► KKK 1326: W końcu, przez celebrację Eucharystii jednoczymy się już teraz z liturgią niebieską i uprzedzamy życie wieczne, gdy Bóg będzie wszystkim we wszystkich.

vKKK 1327: Eucharystia jest więc streszczeniem i podsumowaniem całej naszej wiary. Nasz sposób myślenia zgadza się z Eucharystią, a Eucharystia ze swej strony potwierdza nasz sposób myślenia.

DEON.PL POLECA

Te grafiki możecie mieć teraz u siebie w domu!

► KKK 1328: Wielość nazw, jakimi jest określany ten sakrament, wyraża jego niewyczerpane bogactwo. Każda z nich ukazuje pewien jego aspekt. Nazywa się go:

            Eucharystią, ponieważ jest dziękczynieniem składanym Bogu. Greckie wyrazy eucharistein (Łk 22,19; 1 Kor 11, 24) i eulogein (Mt 26, 26; Mk 14, 22) przypominają żydowskie błogosławieństwa, które - szczególnie podczas posiłku - wychwalają dzieła Boże: stworzenie, odkupienie i uświęcenie.

► KKK 1329: Wieczerzą Pańską (1 Kor, 11, 20), ponieważ chodzi o Ostatnią Wieczerzę, którą Chrystus spożył ze swymi uczniami w przeddzień męki, i zapowiedź uczty godów Baranka w niebieskim Jeruzalem.

            Łamaniem Chleba, ponieważ ten obrzęd, charakterystyczny dla posiłku żydowskiego, został wykorzystany przez Jezusa, gdy błogosławił i dawał uczniom chleb jako gospodarz stołu, zwłaszcza podczas Ostatniej Wieczerzy. Po tym geście uczniowie rozpoznają Jezusa po Zmartwychwstaniu. Pierwsi chrześcijanie będą w ten sposób nazywać swoje zgromadzenia eucharystyczne.. Oznacza to, że wszyscy, którzy spożywają jeden łamany Chleb Chrystusa, wchodzą we wspólnotę z Nim i tworzą w Nim jedno ciało.

            Zgromadzeniem eucharystycznym (synaxis), ponieważ Eucharystia jest w zgromadzeniu wiernych, które jest widzialnym znakiem Kościoła

► KKK 1330: Pamiątką Męki i Zmartwychwstania Pana.

            Najświętszą Ofiarą, ponieważ uobecnia jedyną ofiarę Chrystusa Zbawiciela i włącza w nią ofiarę Kościoła. Używa się także nazwy ofiara Mszy świętej, "ofiara pochwalna" (Hbr 13, 15), ofiara duchowa, ofiara czysta i Święta, ponieważ dopełnia i przewyższa wszystkie ofiary Starego Przymierza.

            Świętą i Boską liturgią, ponieważ celebrowanie tego sakramentu zajmuje centralne miejsce w całej liturgii Kościoła i jest jej najgłębszym wyrazem. W tym samym znaczeniu nazywa się również ten sakrament celebrowaniem świętych Misteriów. Mówi się także o Najświętszym Sakramencie, ponieważ jest to sakrament sakramentów. Nazwa ta odnosi się szczególnie do postaci eucharystycznych przechowywanych w tabernakulum.

► KKK 1331: Komunią, ponieważ przez ten sakrament jednoczymy się z Chrystusem, który czyni nas uczestnikami swojego Ciała i swojej Krwi, abyśmy tworzyli z Nim jedno ciało. Nazywa się jeszcze Eucharystię rzeczami świętymi i jest to pierwotne znaczenie "komunii świętych" (świętych obcowania), o której mówi Symbol Apostolski. Nazywa się ją również chlebem 948 aniołów, chlebem z nieba, lekarstwem nieśmiertelności.

► KKK 1332: Mszą świętą, ponieważ liturgia, w której dokonuje się misterium zbawienia, kończy się posłaniem wiernych (missio), aby pełnili wolę Bożą w codziennym życiu.

► KKK 1340: Celebrując Ostatnią Wieczerzę z Apostołami podczas uczty paschalnej, Jezus wypełnił w sposób ostateczny Paschę żydowską. Istotnie, przejście Jezusa do Ojca przez śmierć i zmartwychwstanie jest uprzedzane podczas Ostatniej Wieczerzy i celebrowane w Eucharystii, która wypełnia Paschę żydowską i uprzedza ostateczną Paschę Kościoła w chwale Królestwa.

► KKK 1341: Polecenie Jezusa, by powtarzać Jego gesty i słowa, "aż przyjdzie" (1 Kor 11, 26), nie polega tylko na wspominaniu Jezusa i tego, co On uczynił. Odnosi się ono do liturgicznej celebracji, przez Apostołów i ich następców, pamiątki Chrystusa, Jego życia, śmierci, zmartwychwstania i Jego wstawiania się za nami u Ojca.

► KKK 1348: Zgromadzenie się wszystkich uczestników. Chrześcijanie przychodzą na to samo miejsce, by uczestniczyć w zgromadzeniu eucharystycznym. Na czele zgromadzenia stoi Chrystus, główny celebrans Eucharystii. Jest On Arcykapłanem Nowego Przymierza. To On niewidzialnie przewodniczy całej celebracji eucharystycznej. Biskup lub prezbiter reprezentuje Chrystusa, działając wosobie Chrystusa-Głowy (inpersona Christi Capitis) przewodniczy zgromadzeniu, zabiera głos po czytaniach, przyjmuje dary ofiarne i odmawia Modlitwę eucharystyczną. Wszyscy biorą czynny udział w celebracji, każdy na swój sposób: lektorzy i ci, którzy przynoszą dary ofiarne, rozdający Komunię świętą i cały lud, którego "Amen" wyraża ich uczestnictwo.

► KKK 1349: Liturgia słowa obejmuje "pisma prorockie", to znaczy Stary Testament, i "pisma apostolskie", to znaczy Listy i Ewangelie. Homilia zachęca do przyjęcia usłyszanego słowa, które jest rzeczywiście słowem Bożym i stosowania go w praktyce. Po niej następuje modlitwa wstawiennicza za wszystkich ludzi jako odpowiedź na słowa Apostoła: "Zalecam więc przede wszystkim, by prośby, modlitwy, wspólne błagania, dziękczynienia odprawiane były za wszystkich ludzi: za królów i za wszystkich sprawujących władzę" (1 Tm 2, 1-2).

► KKK 1350: (Przygotowanie darów (offertorium): do ołtarza przynosi się, niekiedy procesjonalnie, chleb i wino, które przez kapłana zostaną ofiarowane w imię Chrystusa w Ofierze eucharystycznej oraz staną się w niej Jego Ciałem i Krwią. Jest to ten sam gest, który wykonał Chrystus w czasie Ostatniej Wieczerzy, "biorąc chleb i kielich". Sam Kościół składa Stwórcy ofiarę czystą, oddającMu z dziękczynieniem to, co pochodzi z Jego stworzenia. Przyniesienie darów na ołtarz jest powtórzeniem gestu Melchizedeka i oddaniem darów Stwórcy w ręce Chrystusa, który w swojej ofierze udoskonala wszystkie ludzkie dążenia do składania ofiar.

► KKK 1351: Chrześcijanie od początku przynoszą na Eucharystię, wraz z chlebem i winem, dary, które mają być rozdane potrzebującym. Ten zwyczaj kolekty zawsze aktualny, czerpie z przykładu Chrystusa, który stał się ubogi, aby nas ubogacić: Kogo stać na to, a ma dobrą wolę, ofiarowuje datki, jakie chce i może, po czym całą zbiórkę składa się na ręce przełożonego. Roztacza on opiekę nad sierotami, wdowami, chorymi lub też cierpiącymi niedostatek z innego powodu, a także nad więźniami oraz przebywającymi w gminie, jednym słowem spieszy z pomocą wszystkim potrzebującym.

► KKK 1352: Anafora W Modlitwie eucharystycznej, będącej modlitwą dziękczynienia i konsekracji, dochodzimy do centrum i szczytu celebracji: W prefacji Kościół składa dziękczynienie Ojcu przez Chrystusa, w Duchu Świętym, za wszystkie Jego dzieła: stworzenie, odkupienie i uświęcenie. Cała wspólnota włącza się wówczas w tę nieustanną pieśń chwały, którą Kościół w niebie, aniołowie i wszyscy święci śpiewają trzykroć świętemu Bogu.

► KKK 1353: W epiklezie Kościół prosi Ojca, aby zesłał Ducha Świętego (lub pełnię swojego błogosławieństwa na chleb i wino, aby Jego mocą stały się Ciałem i Krwią Jezusa Chrystusa i aby ci, którzy uczestniczą w Eucharystii, byli jednym ciałem i jedną duszą. (Niektóre tradycje liturgiczne umieszczają epiklezę po anamnezie): W opisie ustanowienia Eucharystii moc słów i działania Chrystusa oraz moc Ducha Świętego sprawia, że pod postaciami chleba i wina uobecnia się sakramentalnie Ciało i Krew Chrystusa, Jego ofiara złożona na krzyżu raz na zawsze.

► KKK 1354: W następującej po tym anamnezie Kościół wspomina mękę, zmartwychwstanie i chwalebne wniebowstąpienie Jezusa Chrystusa, przedstawia Ojcu ofiarę Jego Syna, który nas z Nim pojednał: W modlitwie wstawienniczej Kościół daje wyraz temu, że Eucharystia jest celebrowana w jedności z całym Kościołem w niebie i na ziemi, z żywymi i zmarłymi, a także w jedności z pasterzami Kościoła, czyli papieżem, biskupem diecezji, jej prezbiterium i diakonami oraz ze wszystkimi biskupami całego świata wraz z ich Kościołami.

► KKK 1355: W czasie Komunii świętej, poprzedzonej Modlitwą Pańską i łamaniem chleba, wierni otrzymują "chleb niebieski" i "kielich zbawienia", Ciało i Krew Chrystusa, który wydał siebie "za życie świata" (J 6, 51). Pokarm ów nazywa się u nas Eucharystią (Dziękczynieniem). Może go spożywać jedynie ten, kto wierzy w prawdziwość naszej nauki, a ponadto został obmyty z grzechów i narodził się na nowo oraz żyje według przykazań Chrystusa.

► KKK 1357: Polecenie Pana, który w wigilię swojej męki powiedział: "Czyńcie to na moją pamiątkę!" (1 Kor 1 l, 24-25), wypełniamy celebrując pamiątkę Jego ofiary. Ofiarujemy w niej Ojcu to, co On sam nam dał: dary Jego stworzenia, chleb i wino, które mocą Ducha Świętego i słów Chrystusa stają się Jego Ciałem i Krwią. W ten sposób Chrystus uobecnia się rzeczywiście, chociaż w sposób tajemniczy.

► KKK 1358: Eucharystię powinniśmy więc pojmować:

            - jako dziękczynienie i uwielbienie Ojca;

            - jako pamiątkę ofiary Chrystusa i Jego Ciała;

            - jako obecność Chrystusa dzięki mocy Jego słowa i Jego Ducha.

► KKK 1367: Ofiara Chrystusa i ofiara Eucharystii są jedyną ofiarą. "Jedna i ta sama jest bowiem Hostia, ten sam ofiarujący - obecnie przez posługę kapłanów - który wówczas ofiarował siebie na krzyżu, a tylko sposób ofiarowania jest inny". W tej Boskiej ofierze, dokonującej się we Mszy świętej, jest obecny i w sposób bezkrwawy ofiarowany ten sam Chrystus, który na ołtarzu krzyża ofiarował samego siebie w sposób krwawy.

► KKK 1368: Eucharystia jest również ofiarą Kościoła. Kościół, który jest Ciałem Chrystusa, uczestniczy w ofierze swojej Głowy. Razem z Chrystusem ofiaruje się cały i łączy się z Jego wstawiennictwem u Ojca za wszystkich ludzi. W Eucharystii ofiara Chrystusa staje się także ofiarą członków Jego Ciała. Życie wiernych, składane przez nich uwielbienie, ich cierpienia, modlitwy i praca łączą się z życiem, uwielbieniem, cierpieniami, modlitwami i pracą Chrystusa i z Jego ostatecznym ofiarowaniem się oraz nabierają w ten sposób nowej wartości. Ofiara Chrystusa obecna na ołtarzu daje wszystkim pokoleniom chrześcijan możliwość zjednoczenia się z Jego ofiarą.

► KKK 1370: Nie tylko wierni żyjący na ziemi jednoczą się z ofiarą Chrystusa, lecz także ci, którzy już są w chwale nieba. Kościół składa Ofiarę eucharystyczną w łączności z Najświętszą Dziewicą Maryją, którą wspomina wraz ze wszystkimi świętymi. W Eucharystii Kościół znajduje się wraz z Maryją jakby u stóp krzyża, zjednoczony z ofiarą i wstawiennictwem Chrystusa.

► KKK 1371: Ofiara eucharystyczna jest także składana za wiernych zmarłych w Chrystusie, którzy jeszcze nie zostali całkowicie oczyszczeni, by mogli wejść 958, 1689, do światłości i pokoju Chrystusa.

► KKK 1373: "Chrystus Jezus, który poniósł za nas śmierć, co więcej - zmartwychwstał, siedzi po prawicy Boga i przyczynia się za nami" (Rz 8, 34), jest obecny na wiele sposobów w swoim Kościele w swoim słowie, w modlitwie Kościoła, tam "gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje" (Mt 18, 20), w ubogich, chorych, więźniach, w sakramentach, których jest sprawcą, w ofierze Mszy świętej i w osobie szafarza, ale zwłaszcza (jest obecny) pod postaciami eucharystycznymi.

► KKK 1374: Sposób obecności Chrystusa pod postaciami eucharystycznymi jest wyjątkowy. Stawia to Eucharystię ponad wszystkimi sakramentami i czyni z niej jakby doskonałość życia duchowego i cel, do którego zmierzają wszystkie sakramenty. W Najświętszym Sakramencie Eucharystii są zawarte prawdziwie, rzeczywiście i substancjalnie Ciało i Krew wraz z duszą i Bóstwem Pana naszego Jezusa Chrystusa, a więc cały Chrystus. Ta obecność nazywa się «rzeczywistą» nie z racji wyłączności, jakby inne nie były «rzeczywiste», ale przede wszystkim dlatego, że jest substancjalna i przez nią uobecnia się cały Chrystus, Bóg i człowiek.

► KKK 1375: Przez przemianę chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa staje się On obecny w tym sakramencie. Ojcowie Kościoła zdecydowanie potwierdzali wiarę Kościoła w skuteczność słowa Chrystusa i działania Ducha Świętego dla dokonania tej przemiany. Św. Jan Chryzostom wyjaśnia: To nie człowiek sprawia, że dary stają się Ciałem i Krwią Chrystusa, ale sam Chrystus, który został za nas ukrzyżowany. Kapłan reprezentujący Chrystusa wypowiada te słowa, ale ich skuteczność i łaska pochodzą od Boga. To jest Ciało moje, mówi kapłan. Słowa przemieniają dary złożone w ofierze. Święty Ambroży mówi o tej przemianie: Nie ma tu tego, co ukształtowała natura, lecz co uświęciło błogosławieństwo, a błogosławieństwo to większą posiada moc aniżeli natura, ponieważ zmienia samą nawet naturę. Czyż więc słowa Chrystusa, który mógł z niczego stworzyć coś, co nie istniało, nie są w stanie zmienić istniejących rzeczy na to, czym uprzednio one nie były? Nie jest bowiem czymś mniejszym stwarzać naturę rzeczy, aniżeli ją zmieniać.

► KKK 1376: Sobór Trydencki streszcza wiarę katolicką, nauczając: Ponieważ Chrystus, nasz Odkupiciel, powiedział, że to; co podawał pod postacią chleba, jest prawdziwie Jego ciałem, przeto zawsze było w Kościele Bożym to przekonanie, które święty Sobór wyraża dzisiaj na nowo, że przez konsekrację chleba i wina dokonuje się przemiana całej substancji chleba w substancję Ciała Chrystusa, Pana naszego, i całej substancji wina w substancję Jego Krwi. Święty Kościół katolicki słusznie i właściwie nazwał tę przemianę przeistoczeniem.

► KKK 1377: Eucharystyczna obecność Chrystusa zaczyna się w chwili konsekracji i trwa, dopóki trwają postacie eucharystyczne. Cały Chrystus jest obecny w każdej z tych postaci i cały w każdej ich cząstce, a więc łamanie chleba nie dzieli Chrystusa.

► KKK 1378: Kult Eucharystii. W liturgii Mszy świętej wyrażamy naszą wiarę w rzeczywistą obecność Chrystusa pod postaciami chleba i wina, między innymi klękając lub skłaniając się głęboko na znak adoracji Pana. Ten kult uwielbienia, należny sakramentowi Eucharystii, okazywał zawsze i okazuje Kościół katolicki nie tylko w czasie obrzędów Mszy świętej, ale i poza nią, przez jak najstaranniejsze przechowywanie konsekrowanych Hostii, wystawianie ich do publicznej adoracji wiernych i obnoszenie w procesjach.

► KKK 1379: "Święty zapas" (tabernakulum) pierwotnie był przeznaczony do godnego przechowywania Eucharystii, by poza Mszą świętą można ją było zanosić chorym i nieobecnym. Pogłębiając wiarę w rzeczywistą obecność Chrystusa w Eucharystii, Kościół uświadomił sobie sens milczącej adoracji Pana obecnego pod postaciami eucharystycznymi. Dlatego tabernakulum powinno być umieszczone w kościele w miejscu szczególnie godnym i tak wykonane, by podkreślało i ukazywało prawdę o rzeczywistej obecności Chrystusa w Najświętszym Sakramencie.

► KKK 1380: Istnieje głęboki sens w tym, że Chrystus chciał pozostać obecny w swoim Kościele w ten wyjątkowy sposób. Skoro w widzialnej postaci miał On opuścić swoich, to chciał dać nam swoją obecność sakramentalną; skoro miał ofiarować się na krzyżu dla naszego zbawienia, to chciał, byśmy mieli pamiątkę Jego miłości, którą umiłował nas aż "do końca" (J 13,1), aż po dar ze swego życia. Istotnie, będąc obecny w Eucharystii, pozostaje On w tajemniczy sposób pośródnas jako Ten, który nas umiłował i wydał za nas samego siebie. Pozostaje obecny pod znakami, które wyrażają i komunikują tę miłość: Kościół i świat bardzo potrzebują kultu eucharystycznego. Jezus czeka na nas w tym sakramencie miłości. Nie odmawiajmy Mu naszego czasu, aby pójść,spotkać Go w adoracji, w kontemplacji pełnej wiary, otwartej na wynagradzanie za ciężkie winy i występki świata. Niech nigdy nie ustanie nasza adoracja!

► KKK 1383: Ołtarz, wokół którego Kościół gromadzi się podczas sprawowania Eucharystii, reprezentuje dwa aspekty tego samego misterium, którymi są ołtarz ofiary i stół Pana. Co więcej, ołtarz chrześcijański jest symbolem samego Chrystusa, obecnego w zgromadzeniu swoich wiernych, równocześnie jako ofiara złożona dla naszego pojednania i jako niebieski pokarm, który nam się udziela. "Czym jest bowiem ołtarz Chrystusa, jeśli nie wyobrażeniem Jego Ciała?" - mówi św. Ambroży, a w innym miejscu: "Ołtarz jest symbolem Ciała [Chrystusa], na ołtarzu zaś spoczywa Ciało Chrystusa". Liturgia wyraża tę jedność ofiary i komunii w wielu modlitwach. Kościół Rzymski modli się w Modlitwie eucharystycznej w taki sposób: Pokornie Cię błagamy, wszechmogący Boże, niech Twój święty Anioł zaniesie tę ofiarę na ołtarz w niebie, przed oblicze Boskiego majestatu Twego, abyśmy przyjmując z tego ołtarza Najświętsze Ciało i Krew Twojego Syna, otrzymali obfite błogosławieństwo i łaskę.

► KKK 1384: Pan kieruje do nas usilne zaproszenie, abyśmy przyjmowali Go w sakramencie Eucharystii: "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie" (J 6, 53).

► KKK 1385: Aby odpowiedzieć na to zaproszenie, musimy przygotować się do tej wielkiej i świętej chwili. Św. Paweł wzywa nas do rachunku sumienia: "Kto spożywa chleb lub pije kielich Pański niegodnie, winny będzie Ciała i Krwi Pańskiej. Niech przeto człowiek baczy na siebie samego, spożywając ten chleb i pijąc z tego kielicha. Kto bowiem spożywa i pije, nie zważając na Ciało Pańskie, wyrok sobie spożywa i pije" (1 Kor 11, 27-29). Jeśli ktoś ma świadomość grzechu ciężkiego, przed przyjęciem Komunii powinien przystąpić do sakramentu pojednania.

► KKK 1389: Kościół zobowiązuje wiernych do uczestniczenia w niedziele i święta... w Boskiej liturgii i do przyjmowania Eucharystii przynajmniej raz w roku, jeśli to możliwe w Okresie Wielkanocnym, po przygotowaniu się przez sakrament pojednania. Ale Kościół gorąco zaleca jednak wiernym przyjmowanie Najświętszej Eucharystii w niedziele i dni świąteczne lub jeszcze częściej, nawet codziennie.

► KKK 1391: Komunia święta pogłębia nasze zjednoczenie z Chrystusem. Pierwszym owocem przyjmowania Eucharystii w Komunii jest głębokie zjednoczenie z Chrystusem Jezusem, który powiedział: "Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim" (J 6, 56). Uczta eucharystyczna jest podstawą życia w Chrystusie: "Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie" (J 6, 57).

► KKK 1392: Komunia święta w przedziwny sposób dokonuje w naszym życiu duchowym tego, czego pokarm materialny w życiu cielesnym. Przyjmowanie w Komunii Ciała Chrystusa Zmartwychwstałego, ożywionego i ożywiającego Duchem Świętym, podtrzymuje, pogłębia i odnawia życie łaski otrzymane na chrzcie. Wzrost życia chrześcijańskiego potrzebuje pokarmu Komunii eucharystycznej, Chleba naszej pielgrzymki, aż do chwili śmierci, gdy zostanie nam udzielony jakoWiatyk.

► KKK 1393: Komunia chroni nas przed grzechem. Ciało Chrystusa, które przyjmujemy w Komunii, jest "za nas wydane"; Krew, którą pijemy, jest "wylana za wielu na odpuszczenie grzechów". Dlatego Eucharystia nie może jednoczyć nas z Chrystusem, nie oczyszczając nas równocześnie z popełnionych grzechów i nie zachowując nas od grzechów w przyszłości: Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pana głosicie (1 Kor 11, 26). Jeśli głosimy śmierć, to jednocześnie odpuszczenie grzechów. Jeśli za każdym razem Krew wylewa się na odpuszczenie grzechów, powinienem zawsze ją przyjmować, aby ciągle odpuszczała moje grzechy. Ponieważ ciągle grzeszę, powinienem zawsze mieć lekarstwo.

► KKK 1394: Jak pokarm cielesny służy do przywracania utraconych sił, tak Eucharystia umacnia miłość, która słabnie w życiu codziennym, a ożywiona miłość gładzi grzechy powszednie. Chrystus, dając nam siebie, ożywia naszą miłość i uzdalnia nas dc uwolnienia się od nieuporządkowanych przywiązań do stworzeń sprawia także, że zakorzeniamy się w Nim: Skoro Chrystus umarł za nas z miłości, to gdy wspominamy Jego śmierć, składając ofiarę, prosimy Go, by udzielił nam miłości przez przyjęcie Ducha Świętego. Prosimy pokornie, byśmy również mocą tej miłości, przez którą Chrystus zechciał za nas umrzeć, mogli za łaską Ducha Świętego tak traktować świat, jakby był dla nas ukrzyżowany, i byśmy sami byli ukrzyżowani dla świata... Otrzymując dar miłości, umierajmy dla grzechu i żyjmy dla Boga.

► KKK 1395: Eucharystia przez miłość, którą w nas rozpala, zachowuje nas od przyszłych grzechów śmiertelnych. Im bardziej uczestniczymy w życiu Chrystusa i pogłębiamy przyjaźń z Nim, tym trudniej jest nam zerwać więź z Nim przez grzech śmiertelny. Celem Eucharystii nie jest jednak odpuszczenie grzechów śmiertelnych. Jest ono właściwe dla sakramentu pojednania. Eucharystia jest natomiast sakramentem tych, którzy pozostają w pełnej komunii z Kościołem.

► KKK 1396: Jedność Ciała Mistycznego: Eucharystia tworzy Kościół. Ci, którzy przyjmują Eucharystię, są ściślej zjednoczeni z Chrystusem, a tym samym Chrystus łączy ich ze wszystkimi wiernymi w jedno Ciało, czyli Kościół. Komunia odnawia, umacnia i pogłębia wszczepienie w Kościół, dokonane już w sakramencie chrztu. Przez chrzest zostaliśmy wezwani, by tworzyć jedno Ciało. Eucharystia urzeczywistnia to wezwanie: "Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czyż nie jest udziałem we Krwi Chrystusa? Chleb, który łamiemy, czyż nie jest udziałem w Ciele Chrystusa? Ponieważ jeden jest chleb, przeto my, liczni, tworzymy jedno Ciało. Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba" (1 Kor 10, 16-17): Jeśli jesteście Ciałem Chrystusa i Jego członkami, to na ołtarzu Pana znajduje się wasz sakrament; przyjmujecie sakrament, którym jesteście wy sami. 1064 Odpowiadacie "Amen" (, Tak, to prawda!") na to, co przyjmujecie, i podpisujecie się pod tym, odpowiadając w ten sposób. Słyszysz słowa: "Ciało Chrystusa" i odpowiadasz: "Amen". Bądź więc członkiem Chrystusa, aby prawdziwe było twoje Amen.

► KKK 1397: Eucharystia zobowiązuje do pomocy ubogim. By przyjmować w prawdzie Ciało i Krew Chrystusa za nas wydane, musimy dostrzegać Chrystusa w najuboższych, Jego braciach: Skosztowałeś Krwi Pana, a nie zauważasz nawet swego brata. Znieważasz ten stół, jeśli nie uznajesz za godnego udziału w twoim pożywieniu tego brata, który był godny zasiadać przy tym samym stole Pana. Bóg uwolnił cię od wszystkich grzechów i zaprosił do swego stołu, a ty nawet wtedy nie stałeś się bardziej miłosierny.

► KKK 1398: Eucharystia a jedność chrześcijan. Wobec wielkości tego misterium św. Augustyn woła: "O sakramencie pobożności! O znaku jedności! O więzi miłości!". Im boleśniej dają się odczuć podziały Kościoła, które uniemożliwiają wspólne uczestnictwo w uczcie Pana, tym bardziej naglące są modlitwy zanoszone do Niego, by nastały dni pełnej jedności wszystkich wierzących.

► KKK 1404: Kościół wie, że już teraz Pan przychodzi w Eucharystii, i przez nią jest obecny pośród nas. Jednak ta Jego obecność jest zakryta. Dlatego sprawujemy Eucharystię, oczekując obiecanej nagrody i przyjścia naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa i prosząc, byśmy mogli wiecznie radować się Twoją chwałą, gdy otrzesz z naszych oczu wszelką łzę, bo widząc Ciebie, Boże, jaki jesteś, przez wszystkie wieki będziemy do Ciebie podobni i chwalić Cię będziemy bez końca przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.

► KKK 1405: Nie mamy pewniejszego zadatku i wyraźniejszego znaku wielkiej nadziei na nowe niebo i nową ziemię, w której zamieszka sprawiedliwość, niż Eucharystia. Istotnie, ile razy celebruje się to misterium, dokonuje się dzieło naszego odkupienia i łamiemy jeden chleb, który jest pokarmem nieśmiertelności, lekarstwem pozwalającym nam nie umierać, lecz żyć wiecznie w Jezusie Chrystusie.

Czytaj więcej w: "Taka jest wiara Kościoła", s. 106-109

Eucharystia jest Ofiarą Chrystusa i Kościoła, w której wciąż przez wspominane dzieła Chrystusa odnawia się Nowe Przymierze. Składane w Ofierze eucharystycznej życie wiernych, ich modlitwy, cierpienia, prace złączone z Ofiarą Chrystusa nabierają nowej wartości. Uczestnicząc w ten sposób w Ofierze z Chrystusa Kościół staje się i ukazuje się światu jako sakrament powszechnego zbawienia. Jednocząc się z Chrystusem przez słowo i sakrament Kościół rozwija się, oddaje cześć Bogu w Trójcy Jedynemu i wstawia się do Niego w imieniu całej ludzkości. 

Katechezy na temat sakramentów inicjacji chrześcijańskiej:

Jak Pan Bóg udziela ludziom swego zbawienia?

Co wnosi w życie człwowieka chrzest?

Do czego potrzebny jest sakrament bierzmowania?

Czym dla Kościoła jest Eucharystia?

REGULAMIN CMENTARZA W PAR SW ROCHA W JAZGARZEWIE 2021

Regulamin cmentarza katolickiego Parafii Rzymskokatolickiej pw..SW Rocha w Jazgarzewie.

1. Cmentarz jest świętym miejscem grzebania i spoczynku osób zmarłych oraz modlitwy; jest też miejscem zadumy nad życiem i wiecznością, dlatego Kościół otacza go szczególną troską. Miejscu temu należy się cześć religijna i poszanowanie.

2. Celem zapewnienia należnej czci zmarłym i zachowania powagi miejsca oraz dla zapewnienia porządku i utrzymania właściwego stanu estetycznego powierza się ten Cmentarz wraz z jego urządzeniami szczególnej trosce przebywających na jego terenie, zgodnie z postanowieniami niniejszego regulaminu.

3. Na podstawie Kodeksu Prawa Kanonicznego oraz art.2 iart.45 ust. l Ustawy zdnia17 maja1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej(Dz.U. Nr29, poz.1542 z późn. zm.) w związku zart.8 ust.3, art.23 iart.24 Konkordatu miedzy Stolicą Apostolską i Rzeczypospolitą Polską z 28 lipca1993 r.(Dz.U. Nr51, poz.318) stanowi się, co następuje.§1Katolicki Cmentarz Grzebalny, zwany dalej Cmentarzem, jest własnością Rzymskokatolickiej Parafii pw. Św Rocha w Jazgarzewie , ul. Główna 2 05-502 Piaseczno , zwanej dalej Parafią.§21. Zarząd nad Cmentarzem sprawuje Proboszcz Parafii.

Dokumentację Cmentarza i sprawy związane z pochówkiem prowadzi w Kancelarii Parafialnej Proboszcz

Wszelkie sprawy związane z Cmentarzem załatwiane są w Kancelarii Parafialnej. Kancelaria czynna jest w poniedziałki ,środy i piątki w godzinach 15.00 do 17.30 , telefon 602-108-026. W wakacje i ferie zimowe godziny urzędowania mogą ulec zmianie.§3Cmentarz jest otwarty codziennie w okresie od 1 kwietnia do30 września odgodziny7.00 dogodziny20.00, w pozostałych miesiącach od godziny 8.00 dozmroku.§41.

Podczas liturgii pogrzebowej obowiązuje zakaz otwierania trumny (zob. Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie postępowania ze zwłokami i szczątkami ludzkimi zdnia7 grudnia2001 roku,§6 pkt1).2. Zarząd Cmentarza troszczy się o utrzymanie czystości i porządku na terenie cmentarza.3. Obowiązek utrzymania grobu i jego otoczenia w czystości i porządku spoczywa na osobie dysponującej grobem.4. Posegregowane śmieci i odpady składane są dopojemników.5. Zarząd Cmentarza nie ubezpiecza grobów od jakichkolwiek zniszczeń.

6. Obowiązek indywidualnego ubezpieczenia grobu spoczywa na dysponencie grobu.7. Zarząd Cmentarza nie odpowiada za uszkodzenia grobów, powstałe wskutek klęsk żywiołowych, czynników atmosferycznych, kradzieży i aktów wandalizmu oraz zarzeczy pozostawione bez nadzoru, a także za szkody niewynikające zza niedbania lub zaniechania Parafii.8. Przebywanie na cmentarzu w czasie występowania niekorzystnych zjawisk atmosferycznych, jak: wichura, burza, gołoledź, śnieżyca itp. wymaga zachowania szczególnej ostrożności.

9. Cmentarz wyposażony jest w punkty czerpania wody. Woda z ujęć na terenie Cmentarza nie nadaje się do spożycia i może być używana jedynie do podlewania roślin oraz do innych celów gospodarczych.§5Każdy grób powinien być czytelnie oznakowany, posiadać umieszczoną w widocznym miejscu informację z imieniem i nazwiskiem osoby zmarłej i datą jej zgonu.

§61. Na terenie Cmentarza zakazuje się, bez uprzedniego uzyskania zgody Zarządu Cmentarza, dokonywania jakichkolwiek prac kamieniarskich i budowlanych.

2.Należy uzyskać pisemną zgodę Zarządu Cmentarza na następujące czynności na cmentarzu : a./ pogrzeb;b./ ekshumacja bądź przeniesienie zwłok do innego grobu ;

c. budowa nowego pomnika, katakumby ;d. remont pomnika ;e. kładzenie chodnika; f. sadzenie drzew i krzewów.

3. Prace budowlane i remontowe na cmentarzu należy wykonywać zgodnie z zezwoleniem, które określa ich zakres.4. Zezwolenie na prace budowlane traci swoją moc po upływie sześciu miesięcy od daty jego wydania.

5. W czasie wykonywanych prac na cmentarzu wykonawca powinien mieć ze sobą zezwolenie, do wglądu dla kompetentnej sprawdzającej osoby

§71. Rozpoczęcie prac remontowych i budowlanych można podjąć dopiero po uzgodnieniu ich zakresu i dokładnego terminu z Zarządem Cmentarza.2. Wykonanie prac remontowych i budowlanych nie może zakłócać spokoju i powagi miejsca oraz kolidować z trwającymi ceremoniami pogrzebowymi.3. Prace remontowe mogą odbywać się wyłącznie w dni powszednie odgodziny8.00 do17.00-20, z wyłączeniem dni ustawowo wolnych od pracy i świąt kościelnych. Nie mogą być wykonywane w niedziele i w okresie od 25 października do4 listopada.

4. Prace prowadzone w czasie sprzecznym z punktem3 lub bez zezwolenia Zarządcy uważane są zanielegalne.

5. Prace budowlane i remontowe mogą być wykonywane wyłącznie przez dysponenta grobu albo upoważnione przez niego podmioty gospodarcze na podstawie udzielonego pełnomocnictwa lub umowy.6. Na grobach można ustawiać nagrobki o wymiarach nieprzekraczających granic powierzchni grobu.7. Wykonawca prac jest zobowiązany do naprawienia wszelkich szkód, powstałych w wyniku wykonywania prac.8. Zabrania się przygotowywania, mieszania i składowania zaprawy betonowej bezpośrednio na alejkach cmentarnych, bez zabezpieczeń. Materiały sypkie wolno składować wyłącznie na wyłożonych foliach budowlanych (plandekach). Przygotowywanie zapraw murarskich może odbywać się tylko w specjalnych pojemnikach.9. Nadmiar ziemi, gruzu, pochodzący z prac kamieniarsko-budowlanych musi być wywieziony poza teren Cmentarza przez firmę wykonującą roboty.10. Osoba, która uzyskała zgodę na remont lub rozbiórkę nagrobka, zobowiązana jest wywieźć z Cmentarza pozostały gruz. Należy także uporządkować po remoncie teren wokół grobu.11. Zabrania się wrzucania gruzu i odpadów po robotach kamieniarsko-budowlanych do pojemników ustawionych na cmentarzu lub w bezpośrednim jego sąsiedztwie.12. Zarząd Cmentarza ma prawo kontroli osób, pojazdów, sprzętu oraz przewożonych i przenoszonych materiałów

.§8Naterenie Cmentarza zakazuje się:1. Zakłócania ciszy, porządku i powagi miejsca; 2. Zaśmiecania terenu, w tym wysypywania odpadów poza pojemniki do tego przeznaczone;3. niszczenia zieleni, nagrobków i urządzeń cmentarnych;4. ustawiania ławek, płotów itp. utrudniających komunikację i ruch pieszy;5. sporządzania zabudowy grobu, wykraczającej poza powierzchnię miejsca grobu;6. przemieszczania nagrobków;7. przenoszenia, niszczenia lub zabierania z cmentarza wszelkich elementów jego wystroju;8. przebywania na cmentarzu poza godzinami otwarcia;9. przebywania dzieci w wieku przedszkolnym bez opieki rodziców;10. prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej, zarobkowej i handlowej oraz wszelkich innych czynności naruszających powagę tego miejsca;11. umieszczania reklam, prowadzenia akwizycji i rozkładania wizytówek;12. sadzenia i usuwania drzew i krzewów, zbierania roślin, kwiatów, nasion;13. wypalania śmieci;14. wjazdu pojazdami mechanicznymi na cmentarz bez zezwolenia Zarządu Cmentarza;15. jazdy rowerami i innymi pojazdami jednośladowymi;16. wprowadzania zwierząt;17. palenia tytoniu, picia alkoholu i spożywania środków odurzających;18. przebywania wstanie nietrzeźwym lub budzącym zgorszenie;19. uprawiania żebractwa.

§9Zarząd Cmentarza pobiera ofiary za: a. miejsca pod grób, tzw. placowe (pokładne) ;b. przedłużenie okresu użytkowania grobu ;c. zezwolenie na wykonywanie prac remontowych i budowlanych ;d. korzystanie z kaplicy podczas ceremonii pogrzebowych ;e. korzystanie z cmentarza dla wykonania usług pogrzebowych i cmentarnych;

f. zezwolenie na ekshumację zwłok ;g. dokonanie wpisu o zmianie dysponenta grobowca.§101. Przez wniesienie ofiary za placowe nie nabywa się praw własności opłaconego miejsca, lecz staje się jedynie jego dysponentem naokres20 lat.2. Wysokość ofiar za korzystanie z cmentarza ustala Zarząd Cmentarza.3. Ofiary za placowe wnosi się naokres20 lat (w roku kalendarzowym, w którym wygasa ważność poprzedniej ofiary).4. Po tym czasie, bez wezwania, należy wnieść ponownie stosowne ofiary.5. Ofiary za placowe nie podlegają zwrotowi.6. Osoba podejmująca czynności w zakresie dysponowania grobem winna udokumentować swoje prawo do tego poprzez złożenie niezbędnych dokumentów ioświadczeń.7. Wszelkie konsekwencje prawne, związane ze złożeniem przez dysponenta nieprawdziwych lub niekompletnych dokumentów oraz decyzjami dysponenta naruszającymi dobra osobiste innych osób, ponosi dysponent.8. W przypadku braku dysponenta decyzje dotyczące grobu podejmuje Zarząd Cmentarza.9. Jeżeli po20 latach dysponent grobu nie dokona dalszego przedłużenia rezerwacji przez złożenie ofiary, Zarząd Cmentarza traktuje to jako rezygnację z dalszego użytkowania grobu.10. Osobie, która mimo upływu terminu20 lat nie wniosła ofiary, nie przysługuje roszczenie o przywrócenie posiadania miejsca, oddanego przez Zarząd Cmentarza na grób kogoś innego, pomimo, że grób utrzymywany był w należytym porządku.11. Po wygaśnięciu ofiary za20 lat, miejsce grzebalne przechodzi do dyspozycji Zarządu Cmentarza. Zarząd Cmentarza nie ma obowiązku szukania i powiadamiania dysponenta grobu o terminie wygaśnięcia ofiary 20-letniej.12. W przypadku nieprzedłużenia ofiary nanastępne20 lat za miejsce pod grób, o dalszym przeznaczeniu grobu decyduje Zarząd Cmentarza. Może go użyć do pochowania innej osoby.13. Po wygaśnięciu ofiary20-letniej dysponent miejsca grzebalnego zobowiązany jest do usunięcia wszelkich elementów budowlanych nagrobka lub grobowca. Jeżeli nie zostaną one usunięte wciągu24 miesięcy od dnia wygaśnięcia ofiary, przechodzą do dyspozycji Zarządu Cmentarza bez prawa żądania ich zwrotu lub odszkodowania.14. W przypadku pochowania w istniejącym grobie kolejnego zmarłego pobiera się ofiarę uzupełniającą dopełnych20 lat. 15. Przedłużenie umowy nadalsze20 lat wymaga ponownego uiszczenia ofiary20-letniej.16. Opóźnienie we wniesieniu kolejnej ofiary 20-letniej nie może przekroczyć jednego roku.17. W wypadku niewniesienia w terminie ofiary, za zgodą Zarządu Cmentarza możliwe jest przywrócenie praw dogrobu.18. Jeżeli grób murowany jest opuszczonym zawaliskiem i Zarząd nie ma żadnego kontaktu z rodziną, można go użyć do ponownych pochówków. Szczątki osób zmarłych z takiego grobu są składane do nowo wybudowanego grobowca.19. Zarząd sporządza protokół z czynności związanych z likwidacją grobu.20. Szczątki zwłok wydobyte przykopaniu grobu należy chować w tym samym miejscu, w którym zostały znalezione.

§111. Do dysponowania wolnym miejscem wgrobie uprawnieni są członkowie rodziny zmarłego spoczywającego w tym grobie według podanej kolejności:a. pozostały(a) małżonek(ka);b. krewni zstępni (dzieci, wnuki itd.);c. krewni wstępni (rodzice, dziadkowie itd.);d. krewni boczni do4 stopnia pokrewieństwa ;e. powinowaci wlinii prostej do1 stopnia.2. Z wyżej wymienionych osób według podanej kolejności ustala się tylko jedną osobę, która będzie dysponować prawem dogrobu.3. Posiadanie prawa, o którym mowa wust.1, nie upoważnia do odstępowania miejsca osobom innym niż wymienionym w tym ustępie.4. Prawo do grobu nie podlega przekazaniu na rzecz innych osób z pominięciem kolejności wymienionej wust.1.5. Prawo do grobu nie podlega przepisom odziedziczeniu.6. Każda zmiana dysponenta grobu lub miejsca zarezerwowanego winna być uzgodniona w kancelarii parafialnej i potwierdzona napiśmie.7. Dysponentem nowo wybudowanego grobu jest osoba, która złożyła ofiarę zaplacowe.§121. W sprawie dochowania do istniejącego grobu, decyzję podejmuje Zarząd Cmentarza lub upoważniona przez niego osoba.2. Wniesienie ofiary20-letniej za grób przez osobę niewymienioną w§11 ust.1 nie uprawnia do pochowania w nim zwłok tej osoby lub innej, przez tę osobę wskazaną.§131. Groby oraz place pod groby nie mogą być przedmiotem obrotu prywatnego.

2. W przypadku zrzeczenia się praw do grobu lub placu Zarząd Cmentarza podejmuje decyzję o dalszym przeznaczeniu grobu lub placu.§141. Ekshumacja zwłok i szczątków może być dokonana: a. na umotywowaną prośbę osób uprawnionych do pochowania zwłok–za zezwoleniem inspektora sanitarnego zgodnie zobowiązującymi zasadami ;b. na zarządzenie prokuratora lub sądu; c. na podstawie decyzji właściwego inspektora sanitarnego w razie zajęcia terenu Cmentarza na inny cel.2. Miejsce po ekshumacji pozostaje do dyspozycji Zarządu Cmentarza bez zwrotu ofiary20-letniej.§15Grobowce na wolnym placu winny być wybudowane wciągu12 miesięcy od przydzielenia miejsca. W przypadku przekroczenia tego terminu miejsce przechodzi do ponownej dyspozycji Zarządu Cmentarza, bez zwrotu ofiary20-letniej.

§161. Przyjęcie zwłok do pochowania na Cmentarzu następuje po przedstawieniu wymaganych dokumentów, w tym odpisu karty zgonu.2. W wypadku przyjęcia do pochowania zwłok osoby zmarłej poza granicami kraju, wszelkie dokumenty niezbędne do pochowania, a wystawione w języku innego państwa, winny być przedłożone z wierzytelnym tłumaczeniem na język polski.

§17Ewentualne Skargi i wnioski można również kierować do Zarządcy Cmentarza, którym jest Proboszcz Parafii pw. Św Rocha w Jazgarzewie .§18Wsprawach nieuregulowanych niniejszym regulaminem mają zastosowanie powszechnie obowiązujące przepisy, a w szczególności Ustawa o cmentarzach i chowaniu zmarłych.§19Regulamin publikuje się na tablicach ogłoszeniowych Parafii, stronie internetowej parafii i jest do wglądu dla osób zainteresowanych w Kancelarii parafialnej. Pieczęć parafii Św Rocha w Jazgarzewie Podpis Proboszcza

BREWIARZ / od początku do końca -zawsze i wczoraj i dzisiaj/ jest to modlitwa Kościoła.ZROZUM ,ŻE MASZ BARDZO MAŁO CZASU... Uważaj na siebie i módl się!!! ...i z dn 30.07.2020 r

Z Drugiego Listu  św. Pawła Apostoła do Koryntian 11, 7-29
Przeciw fałszywym prorokom

Bracia! Czyż popełniłem jakiś grzech przez to, że poniżałem siebie, by was wywyższyć? Że za darmo głosiłem wam Ewangelię Bożą? Ogołacałem inne Kościoły, biorąc co potrzebne do życia, aby wam przyjść z pomocą. A kiedy byłem u was i znajdowałem się w potrzebie, nikomu nie okazałem się ciężarem. Czego mi niedostawało, to dopełnili bracia przybyli z Macedonii. W niczym nie obciążyłem was i nadal nie będę was obciążał. Zapewniam was przez będącą we mnie prawdę Chrystusa, że nikt nie pozbawi mnie tej podstawy do chlubienia się w granicach Achai. Dlaczego? Czy dlatego, że was nie miłuję? Bóg to wie.

Co zaś czynię, będę i nadal czynił, aby nie mieli sposobności do chlubienia się ci, którzy jej szukają; aby byli jak i my w tym, z czego się chlubią. Ci fałszywi apostołowie to podstępni działacze, udający apostołów Chrystusa. I nic dziwnego. Sam bowiem szatan podaje się za anioła światłości. Nic przeto wielkiego, że i jego słudzy podszywają się pod sprawiedliwość. Ale skończą według swoich uczynków.

Jeszcze raz mówię: niech mnie nikt nie uważa za szaleńca, a jeżeli już tak, to przyjmijcie mnie nawet jako szaleńca, abym i ja mógł się nieco pochlubić. To, co powiem, nie według Pana powiem, lecz jakby w szaleństwie, mając rzekomy powód do chluby. Ponieważ wielu chlubi się według ciała - i ja będę się chlubił. Chętnie przecież znosicie głupców, sami będąc mądrymi. Znosicie to, że was ktoś bierze w niewolę, że was objada, wyzyskuje, że was z góry traktuje, że was policzkuje. Mówię to ku waszemu zawstydzeniu, tak jakbym chciał okazać moją pod tym względem słabość.

Jeżeli inni zdobywają się na odwagę - mówię jak szalony - to i ja się odważam. Hebrajczykami są? Ja także. Izraelitami są? Ja również. Potomstwem Abrahama? I ja. Są sługami Chrystusa? Zdobędę się na szaleństwo: Ja jeszcze bardziej! Bardziej przez trudy, bardziej przez więzienia; daleko bardziej przez chłosty, przez częste niebezpieczeństwa śmierci. Przez Żydów pięciokrotnie byłem bity po czterdzieści razów bez jednego. Trzy razy byłem sieczony rózgami, raz kamienowany, trzykrotnie byłem rozbitkiem na morzu, przez dzień i noc przebywałem na głębinie morskiej. Często w podróżach, w niebezpieczeństwach na rzekach, w niebezpieczeństwach od zbójców, w niebezpieczeństwach od własnego narodu,                                                        w niebezpieczeństwach od pogan,        w niebezpieczeństwach w mieście, w niebezpieczeństwach na pustkowiu, w niebezpieczeństwach na morzu, w niebezpieczeństwach od fałszywych braci; w pracy i umęczeniu,              często na czuwaniu,  w głodzie i pragnieniu, w licznych postach, w zimnie i nagości, nie mówiąc już o mojej codziennej udręce płynącej z troski o wszystkie Kościoły. Któż odczuwa słabość, bym i ja nie czuł się słabym? Któż doznaje zgorszenia, żebym i ja nie płonął?

PROGRAM MSZY ŚW , NABOZEŃSTW I, MODLITWY I ADORACJI W PAR JAZGARZEW

A/ Msze św w NIEDZIELE:   O GODZ 7.30 , 9.15 . 11.45 . 16.30 i 18.00

w Pęcherach Msza sw o godz 8.00

  B/  W TYGODNIU MSZA SW wprowadzona na stałe od maja 2020 r o godz 7.00 i o GODZ 18.00

NABOŻEŃSTWA PRZEZ CAŁY ROK  WE WTOREK PO MSZY SW DO MIŁOSIERDZIA BOZEGO  W SRODĘ PO MSZY SW DO MATKI BOŻEJ NIEUSTAJACEJ POMOCY

ADORACJA NOCNA Z PIERWSZEGO PIATKU NA PIERWSZA SOBOTĘ  po Mszy   sw o godz 18.00

SPOTKANIE AKCJI KATOLICKIE W KAŻDY DRUGI WTOREK  PO MSZY SW  O GODZ 18.00

SPOTKANIE MODLITEWNE  ODNOWY W DUCHU SW W KAŻDĄ ŚRODĘ PO  MSZY  SW O GODZ 18.00

SPOTKANIE KÓLEK ZYWEGO RÓŻAŃCA W KAŻDĄ PIERWSZĄ SOBOTE O GODZ 8.00

więcej

Warszawa, 1991 r. Jan Paweł II do przedstawicieli świata kultury "CHRYSTUS ZMARTWYCHWSTAŁ "Benedykt XVI „Fakt Zmartwychwstania Chrystusa zapisany w Ewangelii jest dowodem

(Warszawa, 1991 r. Jan Paweł II do przedstawicieli świata kultury) Poranek wielkanocny przyniósł nam radosną wiadomość – starożytną a ciągle nową: Chrystus zmartwychwstał! Odgłos tego wydarzenia, jaki wyszedł z Jerozolimy dwadzieścia wieków temu, nadal rozbrzmiewa w Kościele, który niesie w sercu żywą drżącą wiarę Maryi, Matki Jezusa, wiarę Magdaleny i innych kobiet, które jako pierwsze ujrzały pusty grób, wiarę Piotra i innych apostołów. Aż do dzisiaj – także w naszych czasach super-technologicznych środków przekazu – wiara chrześcijan opiera się na orędziu, na świadectwie tych sióstr i tych braci, którzy zobaczyli najpierw odsunięty kamień i pusty grób, później tajemniczych zwiastunów, którzy poświadczyli, że Jezus, Ukrzyżowany, zmartwychwstał, a następnie On sam, Nauczyciel i Pan, żywy i dotykalny, ukazał się Marii Magdalenie, dwóm uczniom i w końcu wszystkim jedenastu, zgromadzonym w Wieczerniku (por. Mk 16, 9-14). Zmartwychwstanie Chrystusa nie jest owocem spekulacji czy jakiegoś doświadczenia mistycznego: jest to wydarzenie, które z pewnością wykracza poza historię, ale które dokonuje się w dokładnej chwili dziejowej i pozostawia w niej niezmywalną pieczęć. Światło, które oślepiło straże, czuwające przy grobie Jezusa, przeniknęło czas i przestrzeń. Jest to światło odmienne, boskie, które rozerwało ciemności śmierci i wprowadziło na świat blask Boga, blask Prawdy i Dobra. Tak jak promienie słońca na wiosnę sprawiają, że wyrastają i otwierają się pąki na gałęziach drzew, podobnie promieniowanie, bijące od Zmartwychwstania Chrystusa nadaje siłę i znaczenie wszelkiej nadziei ludzkiej, wszelkiemu oczekiwaniu, pragnieniu i planowi. Dlatego cały wszechświat raduje się dziś, włączony w wiosnę ludzkości, która staje się wyrazicielką niemego hymnu chwały stworzenia. Wielkanocne Alleluja, które rozlega się w Kościele pielgrzymującym na świecie, wyraża milczące uniesienie wszechświata, a zwłaszcza gorące pragnienie każdej duszy ludzkiej, szczerze otwartej na Boga, co więcej – wdzięcznej za Jego nieskończoną dobroć, piękno i prawdę. „Ze zmartwychwstania Twego, Chryste, radują się niebo i ziemia”. Na to wezwanie do głoszenia chwały, które wznosi się dziś z serca Kościoła, „niebiosa” odpowiadają w całej pełni: zastępy aniołów, świętych i błogosławionych włączają się jednogłośnie w naszą wielką radość. W Niebie wszystko jest pokojem i radością. Ale nie jest tak niestety na ziemi! Tutaj, na tym naszym świecie wielkanocne alleluja pozostaje jeszcze w sprzeczności z płaczem i krzykami, pochodzącymi z wielu bolesnych sytuacji: biedy, głodu, chorób, wojen, przemocy. A jednak właśnie dlatego Chrystus umarł i zmartwychwstał! Umarł także z powodu naszych dzisiejszych grzechów i zmartwychwstał również, aby odkupić naszą dzisiejszą historię. Dlatego to moje orędzie pragnie dotrzeć do wszystkich, jak orędzie prorocze, przede wszystkim do narodów i wspólnot, które cierpią czas męki, aby Chrystus Zmartwychwstały otworzył im drogę wolności, sprawiedliwości i pokoju. (…)                Benedykt XVI „Fakt Zmartwychwstania Chrystusa zapisany w Ewangelii jest dowodem, że umarli zmartwychwstają. Tę prawdę Bóg odsłaniał ludziom stopniowo. Objawił, że On sam stworzył człowieka, jego duszę i ciało. Pouczał przez proroków. Pełnię tajemnicy zmartwychwstania objawił Chrystus, zapewniając: «Ja jestem zmartwychwstanie i życie» (J 11, 25). W dniu zmartwychwstania Bóg obdarzy nasze przemienione ciało niezniszczalnym życiem. Już tu na ziemi mamy udział w tajemnicy wieczności. Przez chrzest jesteśmy włączeni w śmierć Chrystusa i w Jego zmartwychwstanie, spotykamy się z Nim w sakramentach, zwłaszcza w Eucharystii”.(…) Jeśli jest prawdą, że Jezus wskrzesi nas na końcu czasów, to prawdą jest również, że pod pewnym względem już z Nim zmartwychwstaliśmy. Życie wieczne zaczyna się już obecnie! Rozpoczyna się podczas całego życia, w zdążaniu ku chwili ostatecznego zmartwychwstania! Już zmartwychwstaliśmy, bowiem przez Chrzest zostaliśmy włączeni w śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa i uczestniczymy w nowym życiu, które jest Jego Życiem. Zatem oczekując ostatniego dnia mamy w sobie nasienie zmartwychwstania jako zadatek zmartwychwstania pełnego, które otrzymamy w dziedzictwie. Dlatego i ciało każdego z nas jest rezonansem wieczności, więc należy je zawsze szanować. Przede wszystkim zaś trzeba szanować i kochać życie tych, którzy cierpią, aby odczuwali bliskość Królestwa Bożego, tego stanu życia wiecznego, ku któremu zdążamy. A ta myśl daje nam nadzieję! Jesteśmy w drodze ku zmartwychwstaniu i to jest nasza radość, że znajdziemy kiedyś Jezusa, spotkamy Go wszyscy razem – …. – i będziemy radośni z Jezusem.? To jest nasze cel i sens ….ZYCIA./”

UWAGI DO WSZYSTKICH LIDERÓW I GRUP W PARAFII KS PRAŁAT TADEUSZ SOWA